بررسی شانس بازیگران زن در اسکار ۲۰۱۷

در حالی که چند ماهی تا برگزاری اسکار و معرفی برندگان امسال باقی مانده است، اما با شروع فصل جدید سینمایی و شروع نمایش مطرح‌ترین فیلم‌های سال، بازار نقد و بررسی برترین‌ها گرم می‌شود.

هفت گاه

به گزارش سرویس سینمایی هفت گاه ، منتقد بخش سینمای فرانسه از سایت اسکرین، در بررسی بهترین بازیگران زن سال در دو بخش بازیگران نقش مکمل یا اصلی، امیدداران امسال برای دریافت جایزه اسکار را معرفی کرده است.

در حال حاضر و در این مرحله از فصل جوایز، به نظر می‌رسد سالی استثنایی برای نقش‌های اصلی بازیگران زن و نقش‌های مکمل باشد.

در بخش بهترین بازیگران زن نقش مکمل میشل ویلیامز در فیلم «منچستر در کنار دریا» ساخته کنت لانرگان یکی از نقش‌های درخشانش را ارایه کرده است و در بازی در کنار کیسی افلک فوق‌العاده ظاهر شده است.

اما در این رقابت ویلیامز با بازیگر عالی دیگری روبه روست که کسی نیست جز نائومی هریس که در نقش یک مادر معتاد به کرک در فیلمی از بری جنکینز با عنوان «مهتاب» بازی کرده است. در عین حال نیکول کیدمن هم یک مادر فوق‌العاده دیگر است که در فیلمی از کمپانی واینستاین با عنوان «شیر» جلوی دوربین رفته و مادری استرالیایی است که پسری بی‌سرپرست از هند را به فرزندی می‌پذیرد و حالا وقتی او بزرگ شده باید شاهد علاقه او برای یافتن والدین واقعی‌اش باشد. اوکتاویا اسپنسر در فیلم «چهره‌های پنهان» از کمپانی فاکس نیز از همین حالا می‌تواند به داشتن جایی در میان نامزدهای اسکار امیدوار باشد.

در میان بازیگران نقش‌های اصلی اما استون با بازی در نقش اول فیلم «لالا لند» برای کمپانی لایونزگیت رقیب قدری در این بخش است. این فیلم که در جشنواره ونیز درخشید و فیلم افتتاحیه جشنواره بود، صحنه‌ای سراسر آوازخوانی و تحرک را برای این بازیگر فراهم کرده است. استون با دریافت شیرطلای ونیز به عنوان بهترین بازیگر زن، حق دارد که به اسکار خیلی جدی فکر کند. او با این فیلم توانایی‌های خود را در حد آدری هپبورن ارایه کرده و همان موقعیتی را فیلم برای او فراهم کرده که فیلم «دفترچه امیدبخش» برای جنیفر لارنس فراهم کرده بود تا بتواند به اسکار برسد. قطعا رای دهندگان اسکار شیفته نمایش او در این فیلم خواهند شد.

لیدو از ناتالی پورتمن در نقش ژاکین کندی در فیلم «جکی» نیز تقدیر کرد؛ نقشی که در کسوتی دیگر به پورتمن خدمت کرد و بانوی اول را در قلمروی داخلی خود به تصویر کشید. زیبایی او و آگاهی‌اش از بروز خطر در زمان ترور کندی از تاثیرگذارترین نقش‌های سال است. پابلو لاری کارگردان فیلم در جشنواره تورنتو گفته بود معمولا وقتی یک فیلم را به پایان می‌برد ذهنش را از آن کاملا پاک می‌کند، اما فیلم «جکی» هنوز در قلب و روحش جای دارد. کمپانی فاکس در تصمیمی عاقلانه حقوق پخش فیلم در آمریکا را خریداری کرده است.

ایمی آدامز با بازی در سرزمینی روانی با اتهام ارتباط با بیگانگان روبه روست در حالی که سعی دارد تا از بروز فاجعه جلوگیری کند. دنیس ویلنوو با این نقش امکان اجرایی متفاوت برای یک بازیگر زن را در فیلم «ورود» فراهم کرده است. این فیلم نیز برای نخستین بار در جشنواره فیلم ونیز نمایش داده شد.

و البته وقتی از اکتشاف روانی صحبت می‌شود باید از ربکا هال نیز نام برد که برای نمایشش در نقش کریستین چوبوک در فیلم «کریستین» ساخته آنتونیو کمپوس به عنوان یک روزنامه‌نگار زن در سال ۱۹۷۴ در برابر دوربین تلویزیون خودکشی ‌کرد. این فیلم در جشنواره فیلم ساندنس ۲۰۱۶ به نمایش درآمد.

روت نگا نیز شخصیتی مصمم و بی‌سروصدا و با وقار است که در نقش میلدرد لاوینگ ظاهر شده و در فیلم «لاوینگ» ساخته جف نیکولز، زندگی واقعی مدلی را ایفا کرده که در دهه ۱۹۵۰ با همسرش در برابر ظلم  نژادی در ازدواج تلاش می‌کند. او زنی سیاه‌پوست است که در ازدوج با مردی سفیدپوست باید گرفتاری‌هایی را به جان بخرد.

فیلم «اله» با بازی درخشان ایزابل هوپرت در نقش زنی مدیر و اجتماعی که با تجاوز روبه رو شده و قصد دارد فردی را که این عمل را مرتکب شده پیدا و تنبیه کند، نیز از امیدهای اسکار امسال است.

و البته مریل استریپ که ۲۰ نامزدی اسکار را در کارنامه دارد و سه بار این جایزه را به خانه برده در نقش فلورانس فاستر جنکینز زنی که سعی دارد تا به عنوان خواننده اپرا موفق شود، در حالی که هیچ استعدادی در این زمینه ندارد، نیز همچنان می‌تواند به اسکار دیگری چشم داشته باشد.

در عین حال وایولا دیویس در کنار دنزل واشنگتن در فیلم اقتباسی از نسخه برادوی آن با عنوان «فنس»‌ و ماریون کوتیار در فیلمی از رابرت زمکیس با عنوان «متحد» که درامی عاشقانه و جنگی است و در برابر برد پیت ظاهر شده، می‌توانند از دیگر امیدداران امسال باشند.

کیت بکینسل در نقش ویتی در اقتباسی از «عشق و دوستی» نوشته جین آستین و آنت بنینگ در فیلمی از مایک میلس با عنوان «زنان قرن بیستم» و نیز راشل وایز در نقش یک زن دانشگاهی آمریکایی در موضوعی هولوکاستی با عنوان «انکار» ساخته مایک جکسون نیز نباید از این فهرست جا بمانند. البته حضور سونیا براگا در درام برزیلی اسپایدرمنی از کلبر مندونسا فیلهو نیز شاید بتواند توجه اسکاری‌ها را به خود جلب کند.

با توجه به این فهرست بلند بالا می‌توان به این نتیجه رسید که امسال سینمای جهان تمرکز جدی‌تر و قوی‌تری بر شخصیت‌های زن داشت.

مطالب مرتبط

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یک − یک =