معرفی برگزیده سومین دوسالانه کتاب معماری دکتر مزینی

کتاب ˝توسعه درونی و میان افزا؛ رویکردهای متأخر توسعه در بافت‌های کُهن˝ جایزه جشنواره معتبر دوسالانه کتاب معماری دکتر مزینی را از آن خود کرد.

به گزارش سرویس معماری هفت گاه به نقل از معمارنیوز، امین ابراهیمی‌دهکردی با کتاب “توسعه درونی و میان افزا؛ رویکردهای متأخر توسعه در بافت‌های کُهن” انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی (۱۳۹۲) توانست جایزه جشنواره معتبر دوسالانه کتاب معماری دکتر مزینی را از آن خود کند.

امین ابراهیمی‌دهکردی، دانشجوی دکتری شهرسازی در دانشگاه آزاد واحد خوراسگان، که در سال گذشته با کتاب “توسعه درونی و میان افزا؛ رویکردهای متأخر توسعه در بافت‌های کُهن” به‌عنوان نویسنده تقدیر شده انتخاب شد، با همین کتاب جایزه دوسالانه معماری دکتر مزینی را نیز که ۲۷ خردادماه مراسم نهایی خود را برگزار کرد، کسب کرد.

ابراهیمی دهکردی درباره کتابش توضیح داد: “با توجه به وضعیت کنونی شهرهای ما و روند رشد ناموزون آن‌ها، لزوم توجه به سیاستی کارآمد جهت نیل به اهداف توسعه پایدار شهری ضروری می‌نماید. سیاست توسعه درونی یا درون‌زای شهری‌، یکی از سیاست‌های سه‌گانه توسعه شهری است که در کنار دو سیاست توسعه شهری متصل یا پیوسته (ایجاد شهرک‌های متصل به شهر و در محدوده رسمی شهر) و دو سیاست توسعه شهری منفصل یا ناپیوسته (ایجاد شهرهای جدید بافاصله از شهر مادر) مطرح می‌شود.”

او ادامه داد: “برخی این سیاست را دارای مزیت‌های نسبی متعددی نسبت به دو سیاست دیگر می‌دانند و معتقدند شهرهای موجود کشور از طریق توسعه درونی، تا سالیان زیادی می‌توانند پاسخگوی بسیاری از نیازهای ازجمله اسکان سرریز جمعیت شهری و ارتقاء سرانه‌های خدمات شهری باشند و تأکید دارند تا مادامی‌که در درون شهر موجود، ظرفیت لازم وجود دارد، استفاده از سایر سیاست‌های توسعه شهری، هزینه‌های اضافه‌ای بر مردم و دولت تحمیل می‌کند و این به لحاظ علمی و عقلی مردود است.”

ابراهیمی دهکردی گفت: “توسعه درونی شهری یا توسعه از درون، برخلاف سایر سیاست‌های توسعه شهری، با توجه به اینکه در بستر شهر موجود و با حضور ساکنان و شهروندان و واحدهای همسایگی صورت می‌پذیرد موضوعی پیچیده، چندوجهی، میان بخشی و حتی فرابخشی است که نه‌فقط یک کار فیزیکی، کالبدی و شهرسازی است بلکه دارای ابعاد قوی اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و زیست‌محیطی است. در توسعه درونی شهرها، بجای گسترش افقی، شهر به‌صورت عمودی گسترش می‌یابد، بافت‌های قدیمی، فرسوده و ناکارآمد شهری، احیای بهسازی و نوسازی می‌شود. برای مدیریت مشارکت مردم و حضور فعال آنان لازم است در سه محور ارتقای انگیزه مؤثر، ایجاد فضای اعتمادآفرین و وضع الزام قانونی موردحمایت و توانمندسازی قرار گیرند.”

او درباره کتاب خود اظهار کرد: “در کتاب “توسعه درونی و میان افزا، رویکردهای متأخر توسعه در بافت‌های کهن” سعی شده تا با مروری بر ادبیات توسعه درونی، مزایا و چالش‌های این سیاست توسعه شهری را معرفی نموده و به ارائه‌ی شاخص‌هایی جهت کاربردی شدن این سیاست توسعه پرداخته است.”