دکتر قطب الدین صادقی:زمانی مونولوگ اتفاق می افتد که امکان دیالوگ نباشد

دومین دوره مجموعه نشست های تخصصی نقالی-هنر کاربردی برگزار شد.

به گزارش سرویس تئاتر هفت گاه ، اولین جلسه دوره دوم نشست های تخصصی نقالی-هنر کاربردی عصر جمعه ۲۴ مرداد با حضور دکتر قطب الدین صادقی در سالن کنفرانس مجموعه تئاتر شهر برگزار شد .

در ابتدای جلسه حسین جمالی دبیر علمی و طراح این نشست در رابطه با فعالیت گروه نمایش “نیست” توضیح داد، وی در خصوص اقداماتی که در طی این ۱۰ سال صورت گرفته گفت : قرار بر این است که از طریق مطالبی که در این نشست ها رد و بدل می شود کتاب و یک مجموعه فیلم تهیه شود با موضوع شیوه اجرایی نمایش های ایرانی با پایه نقالی .

جمالی پس از پایان صحبت هایش از دکتر قطب الدین صادقی دعوت کرد تا به ایراد سخنرانی بپردازند .

دکتر صادقی در ابتدا با اشاره به ارزش های فلسفی و معنوی کلام در فرهنگ تمدن اسلامی سخنان خود را آغاز نمود و سپس به توضیح هنرهای تجسمی در تاریخ اسلام و فرهنگ و رویارویی آن ها با هنرهای دیگر پرداخت .

وی در ادامه در تعریف درام گفت : درام یک امکان ابداعی است برای اینکه ما تضادهایمان را نمایشی کنیم .

دکتر قطب الدین صادقی در این جلسه دوره صفویه را دوره ثبات دانست و اظهار کرد : نمایش های ما با دوران صفویه آغاز شد ، تا قبل از آن این سرزمین عرصه تاخت و تاز قبایل وحشی و بیگانه بود به همین ترتیب اولین نمایش هایی هم که بوجود آمد موسمی است و متناسب با پدیده های جغرافیایی به شکل آیین های کهن در ارتباط با ارتزاق است . پس از آن در یک دوره ای ما به نمایش های سبک سرگرم کننده رسیدیم که ادبیات زیادی ندارد و وابسته به متن نیست ، بلکه وابسته به عبادت و آیین های عبادی است . یعنی این گونه نمایش ها ، نمایش های پرسش نیستند بلکه نمایش های پاسخ اند .

وی در ادامه گفت : در فرهنگ سنتی ما ، نمایش از فرهنگ رسمی دور بود و به فرهنگ غیر رسمی متعلق بود و در آن اتفاق زیادی نمی افتاد .

دکتر صادقی تفاوت هنرسنتی ما را با تئاتر مدرن را در این میداند که تئاتر مدرن هنری است که می تواند در امور اجتماعی دخالت کند و قدرت نقد دارد در حالیکه این اتفاق در هنر سنتی ما نمی افتد .

وی معتقد است اساساً موضوع نمایش تک نفره هنوز برای ما مسئله است . زمانی نمایش مونولوگ است که امکان دیالوگ نباشد یعنی نمایش هایی تک نفره هستند که در آن دیالوگ برقرار نشود .

دکتر صادقی پس از تعریف مونولوگ در تئاتر به مقوله خلق تصویر در نمایش های تک نفره پرداخت و راه حل هایی را برای این منظور پیشنهاد داد . وی معتقد است در تئاتر همه چیز نماد است و نقالی با نمایش تک نفره کاملا مجزاست زیرا نقالی تنها روایت است .

وی در پایان سخنانش عواملی چون بکار گرفتن همه ابعاد صحنه از جمله طول ، عرض و ارتفاع ، طراحی میزانسن بر اساس نقوش هندسی ، استفاده مفید از لباس و اشیاء در صحنه و همچنین استفاده از موسیقی و نور برای برقرار کردن دیالوگ با پرسوناژهای نمایش را در خلق تصویر و تصویرسازی صحیح موثر دانست و گفت : کارگردان باید به این عوامل عملکرد دراماتیک دهد و در صحنه تصویر بیافریند .

دکتر قطب الدین صادقی در آخر تئاتر تک نفره را یکی از شیوهای بسیار خلاق در تئاتر معرفی کرد و گفت : مونولوگ تسلط می خواهد و اگر درست اجرا شود نفس تماشاگر را می برد . بازیگر باید بتواند با تسلط زیاد و آمادگی فنی خود سوار بر موضوع باشد و نگذارد حتی یک لحظه تماشاگر از موضوع جدا شود .

قابل ذکر است جلسات بعدی این مجموعه نشست ها در روز یکشنبه ، سه شنبه ، چهارشنبه و پنجشنبه در ساعت ۱۸ در سالن مشاهیر مجموعه تئاتر شهر با حضور اساتیدی چون داوود فتحعلی بیگی ، محمد حسین ناصر بخت ، اردشیر صالح پور ، حمیدرضا اردلان و هدایت هاشمی برگزار خواهد شد .