ساز «زیگورات» در چند معبر تهران جانمایی می شود

به گزارش سرویس معماری هفت گاه ، مراسم رونمایی از ساز شهری «زیگورات» با هنرمندی آستیاژ ضیایی روز سه شنبه ۲۵ اردیبهشت ماه با حضور تعدادی از هنرمندان و مدیران شهری در فرهنگسرای نیاوران تهران برگزار شد.

در آغاز این مراسم که اجرای آن به عهده محمود توسلیان منتقد و روزنامه نگار حوزه موسیقی بود آریو ناصریان معمار و استاد دانشگاه به ارایه تعاریفی از مفهوم شهر و طبقه بندی کمی و کیفی آن پرداخت.

لطفا ۱۰ ثانیه سکوت کنید

نادر مشایخی آهنگساز و رهبر ارکستر هم در این مراسم  گفت: این ما هستیم که به عنوان شنونده می توانیم هر صدایی را به موسیقی تبدیل کنیم. اگر ما سمفونی پنج بتهوون را نشنویم یعنی این سمفونی وجود ندارد.

مشایخی در ادامه با دعوت حاضران به ۱۰ ثانیه سکوت بیان کرد: ما می توانیم این اصوات را به موسیقی تبدیل کنیم. موسیقی به شنیدن احتیاج دارد. حالا دست ماست که بخواهیم جنبه اخباری صدا یا جنبه عاطفی آن را کشف کنیم.

خلاقیت داشته باشیم

معصومه مهرعلی مدرس و محقق آواز اصیل ایرانی ضمن قدردانی از سازنده ساز «زیگورات» توضیح داد: بی شک تعامل در جوامع انسانی یک ضرورت و خلاقیت در به وجود آوردن این تعاملات امری ضروری تر است کما اینکه نحوه برگزاری این گردهمایی هم بیانگر چنین نگاه خلاقی است.

وی ادامه داد: من امروز این جا حاضر شدم تا از این بانوی هنرمند تشکر کنم که با تلاش و همت و پشتکار این جریان را در فرهنگ ما آغاز کرد و امیدوارم که «زیگورات» به نقاط مختلف شهر برده شود و من هم بتوانم با بچه های این شهر در تعاملی از جنس هنر و زندگی حضور داشته باشم.

«زیگورات» در معابر تهران جانمایی می شود

بهروز فتحی معاون برنامه ریزی سازمان زیباسازی شهر تهران نیز با تشکر از مدیرعامل بنیاد آفرینش های هنری نیاوران گفت: احتمالا در خیابان ها و پارک ها و اتوبان های مختلف آثار حجمی زیادی دیده اید اما در بسیاری از مواقع آنها را نادیده می گیریم.

وی افزود: بعد از دیدن ویدیویی درباره «زیگورات» با همکاران بیشتر متوجه جای خالی این تعامل شدیم چون چنین سازه ای روند این تعامل های شهری را سرعت می بخشد. لذا از آقای جعفری معاون فنی سازمان زیباسازی شهر تهران هم دعوت کردم که بتوانیم  مقدمات بهره برداری از «زیگورات» را در شهر تهران فراهم کنیم که وی هم بلافاصله چند معبر مهم شهر تهران را در نظر آورد که برای این اتفاق مناسب است.

تهران به این ساز نیاز داشت

اردوان طاهری آهنگساز هم در این مراسم با اشاره به اینکه زنده کردن نام «زیگورات»، زنده کردن فرم است، اظهار کرد: یکی از عوارض تمدن این است که ما در یک شلوغی زندگی می کنیم. در واقع عناصر مدنیت با وجود جذاب بودن، زندگی را مختل و روان انسان را دستخوش تغییراتی می کند که هم می تواند خوب باشد هم بد. در کلان شهرها این تغییرات بیشتر به سمت ناخوشی است چرا که ذاتا این روند به سمت هرج و مرج پیش می رود. این عوارض، روابط بین انسانی را هم دچار مشکلاتی می کند مثلا صداهایی که شما عمدتا در تهران می شنوید ناخوشایند هستند و چندان صداهای مهربانی نیستند. تغییر این صدا ها می توانند به ما کمک کنند.

محمدعلی بهمنی که مهمان ویژه این رویداد بود، به خواندن سروده ای مرتبط با مقوله شهر و صدا با مطلع «این گسل بیشتر از این که نمی تواند ویرانم کند» پرداخت.

زدودن آلودگی های شهری با «زیگورات»

آستیاژ ضیائی طراح و ایده پرداز «زیگورات» و کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری هم در این برنامه بیان کرد: در رابطه با مبحث صدا و شهر صحبت بسیار شده است اما در مورد «منظر شنیداری» کمتر حرف به میان آمده است. چیزی که شهرسازها بیشتر به آن توجه می کنند، بحث آلودگی صوتی و تلاش آنها برای کاهش این آلودگی است اما در صدا پتانسیلی وجود دارد که همان استفاده از صدا برای ایجاد سرزندگی در شهر است.

ضیائی در ادامه با اشاره به اهمیت فضاهای عمومی شهر اظهار کرد: فضاهای عمومی در تهران به نسبت سایر کلانشهرهای دنیا بسیار کم است. در چنین شرایطی ماهیت وجودی یک ساز شهری بیشتر نمایان می شود که با حضورش در فضاهای عمومی می توانیم آن شادابی و سرزندگی را به شهر برگردانیم. سازهای شهری از جمله «زیگورات» اهداف مختلفی را دنبال می کنند از جمله افزایش مشارکت، ایجاد حس تعلق به آن فضایی که مخاطب به آن احساس تعلق دارد و در نهایت ایجاد یک تصویر ذهنی ماندگار از آن فضایی که مخاطب توانسته با آن تعامل داشته باشد. به هر حال ساخت «زیگورات» برای من یک گام اولیه است که در آینده بتوانم ایده های شنیداری خود را به نتیجه برسانم.

در این قسمت از برنامه حاضران در مراسم به درخواست آستیاژ ضیائی چشم های خود را بستند و شنوای یک پرفورمنس بودند که از بین مردم و با صدای فلوت آغاز شد و به تدریج با یک دمام و دیجیریدو و کاخن ادامه پیدا کرد و به «زیگورات» رسید.

در پایان حامد ملک نوازنده «زیگورات»، خواستار تعامل و همراهی مردم در ریتم شد که این درخواست مورد اقبال واقع شد. در این روند مشارکتی مردم هم در نواختن «زیگورات» حضور پیدا کردند.