نقدی بر نمایش ” برف سرخ ” با بازی و کارگردانی ژاله صامتی
وقتی به تماشای نمایش ” برف سرخ ” رفتم ، جلوی در ورودی تماشاخانه استاد مشایخی در چهار راه ولیعصر ، پوستر بزرگی از نمایش را نصب کرده بودند و جالب اینجا بود که عابرانی که از جلوی این پوستر عبور می کردند ، با دیدن نام و عکس ژاله صامتی فریادی از شادی و تعجب می کشیدند و این برای منی که هنوز نمایش را ندیده بودم ، شوق دیدن را بیشتر کرد . چرا که این روزها کمتر بازیگر و کمتر چهره ای از چنین اقبال صادقانه ای از جانب عامه مردم برخوردار است .
نمایش ” برف سرخ ” نمایشی است با جاذبه های بصری بالا , که تماشای آن مخاطب را خسته نمی کند ، چرا که همراه با این زیبایی های بصری منطقی و در خدمت اثر ، قصه هم تعریف می کند و از آغاز تا پایان همراه با پیرنگ اصلی قصه ، خرده پی رنگ ها و گره های کوچک و بزرگی ایجاد می کند ، که اینها همراه با بازی خوب ژاله صامتی و ایرج سنجری باید بتواند هر مخاطبی از هر سطحی را راضی کند . گرچه در این بین تپق های گه گاه ژاله صامتی و میزانسن های گاها خسته کننده و آزاردهنده ی اثر غیر قابل اغماض است .
نمایش ” برف سرخ ” نمایشی است شریف که دغدغه ی تئاتر دارد ، اما نویسنده ( ابوالفضل حاجی علیخانی ) و کارگردان ( ژاله صامتی ) اثر چنان در بیان این دغدغه ی خود احساسی عمل نموده اند و چنان درگیر بیان این سوژه بوده اند که به سیر منطقی نمایشنامه و به اجرای خوب و بی نقص آن در تعیین میزانسن ها ، آسیب جدی رسانده اند . مخاطب به هیچ وجه نمی تواند بپذیرد که بی هیچ منطقی قصه ی نمایشنامه به سمتی برود که منجر به مرگ هر دو پرسوناژ نمایشنامه شود . ما باید حتی اگر به چشم نمی بینیم ، اما به وضوح و با روند منطقی پی به علل و ریشه های اصلی و شکل دهنده قصه ی نمایش ببریم .
پرسوناژهای نمایش در حد تیپ باقی می مانند و در مورد شخصیت آنها نیز ما هیچ منطقی را در اثر نمی بینیم و نهایتا میزانسن ها ، که بیشتر در خدمت تعویض لباس بازیگران است تا در خدمت نمایشنامه و گاها باعث می شوند بازیگر پشت به تماشاچی شود و او را کلافه می کند.
نویسنده و کارگردان اگر در ارایه ی ” برف سرخ ” کمی صبوری به خرج می دادند و اگر کمی ، فقط کمی برای پخته شدن اثرشان در مرحله نوشتاری و اجرا شتابزده نبودند ، می توانستیم اثری کامل بدانیم، اما با آنچه هم اینک در سالن استاد مشایخی اجرا می شود ، ” برف سرخ ” یک اثر شریف اما شتاب زده است .
