ضرغامی در خط مقدم جنگ علیه شبکه من و تو!

به بهانه پخش مراسم اختتامیه جشنواره بین المللی جام جم از شبکه ۳ سیما

تماشای مراسم افتتاحیه و اختتامیه جشنواره های هنری به ویژه سینمایی، آن هم به صورت زنده و از تلویزیون ملی همیشه برای همه ی ما جذاب بوده و هست.  به خصوص افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فیلم فجر که هر سال، همه امیدواریم از تلویزیون و به طور کامل شاهدش باشیم و هر سال فقط قسمت هایی از آن را، آن هم در نماهایی لانگ شات از اخبار می بینیم و اگر خوش شانس باشیم، می توانیم از رادیو به طور زنده تنها مراسم را بشنویم!

اماامشب، ۲۵ دی ماه ۹۲، تلویزیون مراسم اختتامیه جشنواره ی بین المللی جام جم را به طور زنده پخش نمود. مراسمی که در آن بسیاری از پیشکسوتان عرصه فیلم و سریال و اهالی تلویزیون حضور داشتند و با پخش این مراسم گویی جانی تازه در برنامه های تلویزیونی ما دمیده شد.

به همین سادگی می توان جذابیت ایجاد کرد و مردم را پای رسانه ملی نشاند!

و در این میان، ستاره ی مراسم بی شک عزت ا… ضرغامی بود. کسی که در سخنرانی اش در این مراسم، سنگ تمام گذاشت و در کنار دعوت از همه ی بزرگان و هنرمندانی که در تلویزیون فعالیت می کنند، بعد از مدت ها همه را دور هم جمع کرد و مردم را نیز در این مهمانی سهیم نمود. سخنرانی ضرغامی، یک سخنرانی صریح، شجاعانه و علمی بود. صریح از این جهت که بدون هیچ واهمه ای خطوط قرمز ِ واقعی و غیرواقعی و ساختگی را معرفی کرد و افزود نباید با نگاهی متعصب، از تولیدات موثر و البته مردمی جلوگیری کرد. بلکه باید با توجه به سخنان مقام معظم رهبری کلیت اثر را مدنظر قرار داد و در صورت وجود اشکالات و ایرادات جزئی نباید از پخش اثر به علت موضع گیری های شخصی و گاهاً با تعصبات کور، جلوگیری نمود. او صراحتا اعلام کرد که اثری موثر است که پیام خود را نه به صورت علنی و در ظاهر یا به بیانی دیگر سوبژکتیو بیان کند بلکه اثر موفق ، اثری است که به طور غیرمستقیم  پیام و محتوای خود را به مخاطب الغا نماید.

از دیگر نقاط قوت مراسم و نیز سخنرانی ضرغامی، احترام او به مقام والای علم و عالمانی چون دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی، که در مراسم حضور داشتتند،  بود. احترامی صادقانه و شاگرمآبانه که خود نشان می دهد که برای او در جایگاه ریاست چنین نهاد مهمی، که حکم دانشگاه را برای مردم دارد، فلسفه و علم از جایگاه والایی برخوردار است.

به هر حال….

ضرغامی امشب، یک مدیر ِ داخواه و ایده آل تلویزیونی بود. مدیری که همه ی ما دوست داریم مدیریت و ریاست صدا و سیما را به عهده بگیرد. مدیری که با رعایت همه ی شئونات، می تواند صدا و سیما را پویا نماید! با روحیه ای نقاد، نقدپذیر و علمی!

و شاید برای اهالی سینما ، به خصوص طرفداران برنامه هفتِ جیرانی (به قول ضرغامی)، دلچسب ترین بخش مراسم ، بخش پایانی سخنان او بود، که صراحتا اعلام نمود که برنامه هفتِ گبرلو با برنامه هفتِ جیرانی، ۲ برنامه ی کاملاً متفاوت هستندو برنامه هفتِ جیرانی را همین کم لطفی ها و خطوط قرمز ساختگی و غیرواقعی و تنگ نظری ها نابود کرد!

و ضرغامی بار دیگر شجاعانه از دلسوزان واقعی فرهنگ و هنر این مملکت دفاع نمود! دفاعی جانانه که تا کاندید نشدن برنامه هفتِ گبرلو (که انصافاً این روزها دیگر برای هیچ کسی جذابیتی ندارد) ادامه پیدا کرد.

و در پایان اینکه….

کام ما که با دیدن این برنامه و شنیدن سخنان دکتر ضرغامی و دیدن چهره ی استاد دینانی شیرین شد و امیدوارمان کرد که شاید… شاید تلویزیون ملی مان … آهسته آهسته … جان بگیرد و امیدوار شدیم که شاید … شاید امسال مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر از تلویزیون پخش شود … و مردم به جای دیدن مراسم گلدن گلاب و اسکار و چه و چه و چه از شبکه های بیگانه و ضدانقلاب، ۲ ساعتی هم که شده تلویزیون ملی را تماشا کنند و لذت ببرند!

نویسنده مهمان: الهام صادقی