فیلم زندگی‌نامه «استن لورل» و «لورل هاردی» موفق‌ترین زوج هنری کمدین در تاریخ سینما به سینماها می‌آید.
به گزارش سرویس سینمایی هفت گاه ، «جان.اس برد» کارگردان اسکاتلندی از ساخت فیلم زندگی نامه لورل و هاردی دو ستاره فقید سینمای کمدی به عنوان جدیدترین پروژه سینمای خود خبر داد.
این کارگردان اسکاتلندی در جریان برگزاری مراسم اعطای جوایز بفتای کشور اسکاتلند گفت: داستان بسیار زیبای از زندگی این دو کمدین معروف وجود دارد که وابستگی آنها به حدی بود که نمی‌توانستند بدون یکدیگر زندگی کنند. فیلم زندگی‌نامه «لورل» و«هاردی» به زندگی شخصی این دوچهره خارج از قاب دوربین نیزخواهد پرداخت که مطمئنا با آن چه دیگران درباره آنها متصورند بسیار متفاوت خواهد بود.
این فیلم زندگی نامه که عنوان «استن واولی» برای آن انتخاب شده است به تور خداحافظی این دو کمدین محبوب در سال ۵۴-۱۹۵۳ در انگلستان می‌پردازد که با پایان دوران فعالیت حرفه‌ای آنها در سینما همراه بود.
استن لورل متولد ۱۶ ژوئن ۱۸۹۰ در انگلستان است و اولیور هاردی متولد ۱۸ ژانویه ۱۸۹۲ در ایالات متحده است.
«استن لورل» و «اولیور هاردی» در سال ۱۹۱۹ در کمپانی فاکس قرن بیستم و در فیلم سگ خوشبخت (که در ۱۹۲۱ اکران شد.) همکاری خود را آغاز کردند و سپس به استودیوی فیلم سازی هال روچ پیوستند. اما اولین فیلم دو نفره آنها «شلوار پوشاندن به فیلیپ» در سال ۱۹۲۷ آغاز همکاری رسمی این دو بود و این همکاری در حدود سی سال ادامه یافت.
«استن لورل» در چند فیلم از جمله «سوپ اردک» با اولیور هاردی همبازی شد و استقبال بی‌نظیر مردم از آثار کمدی آنها، موجب شد تا این زوج سینمایی، رسما آغازگر مجموعه فیلم‌های لورل و هاردی شوند.
فیلم‌های کوتاهی مانند «نبرد قرن»، «مردان متاهل هم باید به خانه بروند»، «تجارت بزرگ» و بسیاری فیلم‌های دیگر نتیجه‌ی همکاری این دو کمدین بزرگ بود. تا جاییکه فیلم «جعبه موسیقی» آنها در سال ۱۹۳۲ موفق به دریافت اسکار بهترین فیلم کوتاه شد.
همچنین باید اذعان کرد فیلم‌هایی که در جریان جنگ جهانی از این دو بازیگر بزرگ ساخته شد، چندان موفقیت‌آمیز نبود و البته در یک دوره زمانی محدود، به علت بیماری دیابت لورل، اولیور مجبور شد دو فیلم را بدون حضور او بازی کند.
در سال ۱۹۵۶، آنها قصد داشتند در یک مجموعه‌ی تلویزیونی به نام «افسانه‌ی لورل و هاردی» که بر اساس داستان‌های کودکان بود، بازی کنند، اما اولیور به علت سکته‌ی قلبی در روز ۱۵ سپتامبر ۱۹۵۶ فلج شد و برای چند ماه در خانه بستری شد و قادر به صحبت یا تکان خوردن نیز نبود و سرانجام در هفتم اوت ۱۹۵۷ درگذشت.
اولیور هاردی در ۷ آگوست ۱۹۵۷ در ۶۵ سالگی درگذشت و پس از مرگ هاردی، «استن لورل» به صورت رسمی از حرفه بازیگری کناره گیری کردو به علت بیماری، نتوانست در مراسم تدفین همبازی و دوست نزدیکش شرکت کند. مرگ اولیور تاثیر وحشتناکی بر لورل گذاشت، به طوریکه او دیگر نتوانست تا آخر عمر خود را دوباره پیدا کند.
«استن لورل» نیز آخرین سالهای عمر خود را در آپارتمان کوچکی در اوشیناهتل در سنت مونیکا سپری کرد و سرانجام وی نیز در ۲۳ فوریه ۱۹۶۵ در سن ۷۴ سالگی چند روز پس از حمله قلبی در گذشت و در بخشی از وصیت‌نامه خود نوشته بود “اگر کسی در مراسم درگذشت من گریه کند دیگر با او صحبت نخواهم کرد”.
