آرزو آلوستانی – سرویس سینمایی هفت گاه: “اشباح” فیلم پر حاشیه ی “داریوش مهرجویی” که پیش بینی های زیادی در مورد آن بود و باعث بحث ها و گفتگوهای زیادی در بین سینما دوستان شده بود، بالاخره اکران شد. و من هم روز قبل توانستم به تماشای این فیلم بنشینم…
این بار مهرجویی به سراغ داستانی رفته که در دوران نوجوانی مان در رمان های دم دستی می خواندیم. داستان اینگونه است که خدمتکار خانه ی یک تیمسار اخراجی از ارتش، از او حامله شده است و خانم خانه ، خدمتکار را بیرون می کند و بعد می بینیم که بچه ی آن خدمتکار به خانه ی تیمسار برگشته و پسر تیمسار عاشق خواهر ناتنی اش می شود. درست مانند همان رمان ها!!!
تا اواسط فیلم مردم طاقت می آورند و تمام اتفاقات سطحی فیلمنامه را زیر سبیلی رد می کنند، ولی دیگر از نیمه ی دوم فیلم است که خنده ی مردم گاه و بی گاه بلند می شود. دستهای اعتراضی زده می شود و مردم دیگر تمام حواسشان به فیلم نیست. با هم حرف می زنند و سرگرم اند.
در تیتراژ ابتدایی فیلم با دیدن آن همه نام شناخته شده در سینمای ایران مانند فیلمبردار و صدابردار و تدوینگر و …. اصلا انتظار این فیلم را نداری ولی بعد فکر می کنی که مهرجویی بتی شده است برای سینمای ایران که اگر اسمش بر روی هرچیزی بیاید بهترین است و کار مهرجویی است دیگر!!!
اما من در انتهای سالن در این فکرم که مهرجویی چند جشنواره ی دیگر را اینگونه دوام می آورد؟! مردم تا کی می توانند تحمل کنند مهرجویی بدل شود به زنگ تفریح سینمای ایران؟!
گزارشی از اکران “اشباح” در روز هفتم جشنواره
