مستانه ، تجربه ناموفقی دیگر در کارنامه فرحبخش

یادداشتی بر فیلم ” مستانه ” به کارگردانی محمد حسین فرحبخش

” مستانه ” به کارگردانی محمد حسین فرحبخش است که در سینما بیشتر او را به اسم تهیه کننده می شناسیم .

فیلم ، فیلم بدی است اما سوژه خوبی دارد . سوژه ای که می توانست با پرداختی بهتر و فیلمنامه ای پخته تر تبدیل به فیلم خوبی شود . البته اگر بتوان تمام ایرادات ، بازی و انتخاب بازیگر را رفع کرد .

اولین ایراد وارده ، کاراکترهایی است که هیچ کدام تبدیل به شخصیت نشده اند و تیپ و یا حتی ماقبل تیپ هستند . به عنوان مثال شخصیت ” خسرو جامی ” در حالی قرار است نقش یک عاشق پیشه را بازی کند که این طرفداری بیش از حد ناشی از مشکل روانی اوست ، کاملا تیپ است . چرخاندن چشم ها ، حرکات عصبی و یا تغییر ناگهانی مرد هم کلیشه ای است و ” کی مرام ” هم به هیچ عنوان به در آمدن این شخصیت کمک نمی کند .البته در مورد کاراکتری به اسم کوشکی با بازی ” فرهاد اصلانی ” که تیپ است و باید هم تیپ باشد ، قضیه فرق می کند . فرهاد اصلانی مثل همیشه با بازی خوب خود ، شخصیت وکیلی افراطی را به نمایش گذاشت . کاراکتری که حتی با تیپ ماندن هم در می آید .

نقش اول فیلم هم بر عهده سحر دولتشاهی است . دولتشاهی نقش مستانه سوپراستار سینما را بازی می کند . البته خودش احساس می کند توانسته این نقش را با بازی زیر پوستی !!! در آورد ولی اصلا این چنین نیست و فیلم بردار و کارگردان هم گویی می خواسته اند اثبات کنند که دولتشاهی از پس بازی زیر پوستی در می آید چون تماشاگر در طول فیلم نماهای بسته بی معنی زیادی از صورت این بازیگر می بیند .

دیگر بازیگران شناخته شده این فیلم هم فقط برای گیشه پسند شدن فیلم اضافه شده اند و از هیچ کدام بازی خاصی نمی بینیم .

از طرف دیگر این فیلم جایی بود برای تبلیغات لباس ، هر کدام از بازیگرها با چندین و چند دست لباس هر بار برای سکانسی کوتاه جلوی دوربین حاضر می شوند و نقش خود را اجرا می کردند و این تعویض لباس ها خیلی از موارد برای نشان دادن عوض شدن سکانس و گذر زمان بود که اصلا نتوانسته بود از پس این کار بر بیاید .

فیلم مستانه باز هم تجربه ای ناموفق در کارنامه محمد حسین فرحبخش است .

آرزو آلوستانی – سرویس سینما هفت گاه