ساعتچی : سعی کردیم به پیکره ی نمایشنامه صدمه ای وارد نشود

نمایش “سوء تفاهم” به کارگردانی محمد شاهی و با نمایشنامه ای از آلبر کامو این روزها در تماشاخانه سه نقطه برای علاقمندان به تئاتر به روی صحنه می رود. به همین بهانه هفت گاه گفت و گویی را با امیر ساعتچی دستیار کارگردان و بازیگر این نمایش ترتیب داده است.

mohr ekhtesasi

amir saatchi

بیوگرافی مختصری از خودتان برای ما بگویید.

من امیر ساعتچی هستم. حدودا سه سال است که تئاتر را به صورت آکادمیک دنبال می کنم، هم رشته دانشگاهی ام است و هم اینکه از طریق آموزشگاه پیگیری کردم. در این زمینه کار دانشجویی داشتم. آشنایی من با این کار با آشنایی با آقای شاهی شروع شد. ابتدا قرار بود من دستیار کارگردان باشم، بعد از آنکه من با این کاراکتر آشنا شدم ، خیلی با آن ارتباط برقرار کردم و پیشنهاد دادم که من بازیش کنم و محمد (شاهی) هم پذیرفت و من این نقش را بازی کردم.

لطفا توضیح مختصری در مورد نمایش هم برای ما بدهید.

راجع به نمایش، تمرینات را بچه ها از ۴ ماه پیش شروع کردند. بچه ها هر کدامشان از یک گروه تئاتری هستند که سابقه کار دارند. تمرینات یه صورت جدی شروع شد. دکتر مسعود دلخواه هم مشاور گروه بودند که معمولا سر تمرینات می آمدند و نظارت می کردند، از ایشان تشکر می کنیم. تا اینکه به اجرا رسیدیم. راجع به کستینگ هم، همین کست بود فقط من به عنوان آخرین نفر بودم که به کار اضافه شدم.

سابقه ی همکاری شما با آقای شاهی به کجا برمی گردد و چندمین همکاری شما با ایشان است؟

اولین کاری است که با محمد (شاهی) انجام می دهم و تازه شروع همکاریمان است چون یک سری برنامه های دیگر داریم ، قرار است  پروژه ی بعدی را شروع کنیم، نمایشنامه “محکوم به اعدام” ویسنی. این آغاز همکاری من با آقای شاهی بود.

چطور شد شما به عنوان دستیار کارگردان انتخاب شدید؟

این را باید از کارگردان بپرسید، من نمی توانم جواب دهم. قطعا لطف محمد(شاهی)  بوده و در دوران آشنایی اش با من به این نتیجه رسیده که من می توانم کمکش کنم.

در مورد کلیت نمایشنامه و اینکه چطور شد این نمایشنامه انتخاب شد، چه ویژگی هایی دارد؟

“سوء تفاهم” نمایشنامه مورد علاقه محمد(شاهی) بوده که دوست داشت به عنوان اولین کارش “سوء تفاهم” را کار کند. که این نمایشنامه را انتخاب کرد و ما خودمان یک سری تغییرات در آن اعمال کردیم و سعی کردیم به پیکره ی نمایشنامه صدمه ای وارد نشود و خود نمایشنامه ثابت بماند. یک سری صحنه ها کوتاه شد، مثلا صحنه ی رسیدن به قتلمان زمانش خیلی کوتاهتر است. ما هدفمان این بوده همانطور که هدف کامو این است، آن اتفاقات دراماتیکی که در هر نمایشنامه ی دیگری هست که همیشه معمولا آن نیرویی که باعث می شود کشمکش ها به وجود بیاید و پنهان است را در همان ابتدای نمایشنامه در همان دیالوگ های اولیه به تماشاگر لو می دهد و ما سعی کردیم به همان پایبند باشیم و بر اساس همان پیش برویم.

و در انتها اگر حرف پایانی ای دارید.

حرف پایانی ام این است که ما دیگر روزهای آخر اجرایمان است، امیدواریم مخاطبان بیایند و از ما حمایت کنند.

مطالب مرتبط

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

14 − سیزده =