یوری هونینگ : باید به سادگی هرچه تمام تر برای مردم نواخت

گروه “کوارتت یوری هونینگ” از دیگر گروه های بین المللی سی اُمین جشنواره ی موسیقی فجر است که  دو روز در تالار وحدت اجرا داشتند و با استقبال خوب تماشاچیان رو برو شدند . یوری هونینگ در سال ۲۰۰۹ گروه “کوارتت یوری هونینگ” را تشکیل داده است و بزودی آلبومی نیز با این گروه روانه ی بازار می کند . خبرنگار سرویس موسیقی هفت گاه با هونینگ مصاحبه ای داشته است که متن آن به شرح زیر است :

برای ما از “کوارتت یوری هونینگ” بگویید .

من این گروه را از شش یا هفت سال پیش راه اندازی کردم . در آن زمان من دو گروه دیگر هم داشتم که یکی گروه پر سر و صدای راک بود و دیگری گروه سافت کوارتت ( soft band) بود . من با چندین نوازنده ی باس کار کردم تا توانستم چیدمان مورد نظرم را پیدا کنم و حالا فکر می کنم این گروه ، گروه اصلی من است . آلبوم دوم من با این گروه به زودی در اروپا منتشر می شود .

شما قصد دارید با این گروه بمانید ؟

پیش بینی آن سخت است اما الان سه سال است که من و درامر گروه با هم کار می کنیم . روش من در کار کردن با افراد مانند ساختار یک قلعه است . وارد شدن به گروه من بسیار سخت است ولی خارج شدن از آن به مراتب سخت تر می باشد .

چه شد که به ایرن و جشنواره موسیقی فجر آمدید؟

من به ایران دعوت شده بودم . فکر می کنم این موضوع به تنهایی دلیل خوبی باشد  و ایران را جامعه ای الهام بخش و جالب دیدم .

اولین بار بود که به ایران آمدید؟

نه . من ده سال پیش هم در ایران بودم . آن موقع کمی متفاوت تر بود .

چطور ؟

این طور به نظر می رسد که همه چیز راحت تر شده است . اما می دانید من خیلی وقت است که اینجا نبوده ام . البته من طولانی مدت در هیچ جایی نمی مانم  و چیز هایی که من می بینم سطحی است .

در اجرای دیشب چه سبک از موسیقی را برای ما اجرا کردید ؟

همان اجرایی که امروز آن را به روی صحنه بردیم . ولی می توان گفت هر اجرا با اجرای دیگر متفاوت است . ما مجموعه  ی خاصی از تعدادی آهنگ و تنظیم را در ترتیب خاصی دسته بندی کرده ایم و همان ترتیب را مانند دیشب ، امروز به روی صحنه بردیم . ما موزیسین هستیم و صدا ها ، تمپو ها و ایده ها همیشه متفاوت هستند .

موسیقی شما بسیار ساده است به طوری که انگار فقط از چند نت استفاده کرده و آن ها را تکرار می کنید . این موسیقی آرامش بخش است . آیا کار شما گونه ای از  Relaxation Music است ؟

باید بدانید که من در گذشته کارهای بسیار پیچیده ای با تعداد زیادی از نت ها انجام می دادم . من حتی وقتی ۱۸ یا ۱۹ سالم بود می خواستم زورو باشم ! ولی بعد نوازنده ی ساکسیفون شدم و می خواستم سریع ترین ، بلند ترین ، پر سر و صدا ترین و پیچیده ترین کار ها را با نت ها انجام دهم . ولی وقتی سن تان بالاتر می رود می فهمید همه ی این چیز ها فقط شما را گیج کرده است . ولی حالا به گونه ای از نواندگی رسیده ام که با آن راحت هستم و بیشتر خودم را خواننده ی گروه احساس می کنم و می خواهم به مردم برسم .

آیا بداهه نوازی هم می کنید ؟

برخی اوقات . برخی اوقات کارها ی ما بداهه نوازی است و برخی دیگر آهنگسازی شده است . در موسیقی جاز ما خیلی نمی توانیم بداهه کار کنیم ولی در مورد آهنگ هایی که می نویسم کار بداهه نیز انجام می هم .

شما قبلا گفته بودید که در اجراهایتان از افکت های صوتی استفاده می کنید . در اجرای دیشب از این افکت ها استفاده کردید؟

من همه ی سازها و افکت های الکترونیکی را از کار و حتی از آلبوم جدیدم هم حذف کرده ام . حتی پرکاشن را هم از کار در آورده بودم . من برخی چیزها را برای چند دهه وارد موسیقی ام می کنم و بعد دیگر از آنها استفاده نمی کنم . کار من درست مثل نقاشی است . من در هنر هم دستی دارم . مارک روثکو “ Mark Rothko” نقاش بزرگ آمریکایی کارش به جایی رسیده بود که در ۵۰ سالگی فقط مستطیل می کشید . مردم به این نقاشی ها ، نقاشی های آبستره می گفتند . در صورتی که آبستره نبود . چون نتیجه ی نقاشی های زیادی بود که در طول عمرش کشید ،  که در اخر هم به مستطیل هایش رسید که به گونه ای ارگانیک بودند . او الگوی خوبی برای من است . در نوازندگی این مثال برای من کاربرد دارد که باید به سادگی هرچه تمام تر برای مردم نواخت و یا کارگردانی کرد . همچنین باید این نوازندگی معنوی و روحانی باشد .

گروه خود را به ما معرفی کنید . بخصوص درامر گروه که بسیار حرفه ای می نواخت . هر زمانی که اسم درامز می آید ما به یاد موسیقی پر سر و صدا می افتیم . ولی دیشب همه چیز آرام و ملایم پیش رفت .

او یکی از عزیز ترین دوستان من است و ما همدیگر را در هنرستان هنر های زیبا دیدیم . بعد از چند سال ما با هم به کافه رفتیم و قهوه خوردیم و با هم توافق کردیم که ما باید بر دنیا غلبه کنیم . ( با خنده ) و این کار را هم کردیم .

مخاطبان ایرانی چطور بودند ؟

بسیار آنها را دوست داشتم برای اینکه بسیار آگاه هستند . حتی زمانی که آنها را با بقیه ی شنونده های موسیقی در غرب مقایسه می کنم می بینم که به طور کلی بسیار اگاه  هستند . این خیلی خوب است . وقتی مخاطبان ایرانی کاری را دوست دارند معنی دیگری می دهند تا وقتی که گروهی فقط برای میهمانی و شادی کاری را گوش می دهند .

آیا شما به موسیقی سنتی ایرانی گوش داده اید ؟

بله گوش داده ام .

کدام آهنگ ، آهنگ مورد علاقه ی شما است ؟

گفتنش خیلی سخت است چون نمی توانم همه ی اسم ها را به خاطر بیاورم . موسیقی ایرانی به دنبال موسیقی عربی است که من برای بیشتر از ده یا پانزده سال با آن سر و کار داشتم  و همه ی قهرمانان موسیقایی من در دنیای خارج از غرب در موسیقی عربی هستند . بعد ها من با موسیقی ایرانی آشنا شدم که خیلی متفاوت است . به خاطر خوانندگان مرد ، پرکاشن های متفاوت و حتی صدا های متفاوت بیشتر فرکانس های بالا دارد تا پایین .

پروژه ی بعدی شما چیست ؟

پروژه ی بعدی من احتمالا  ” کلادیو مونتِوردی ”  “ CLAUDIO MONTEVERDI” در سال ۲۰۱۶ است . من در حال حاضر بر روی ترجمه ی برخی از اپراهای معروف ایتالیا کار می کنم . البته همه ی این ها در کنار آهنگسازی به همراه گروهم در سال جاری است .

آیا دوست دارید باز هم به ایران بیاید و اجرا داشته باشید ؟

قطعا . من از اینجا بسیار خوشم آمده است .