هادی سروری : ریشه ی “جمع کوچک فراموشی” از تئاتر درمانی شروع شد
نشست خبری نمایش “جمع کوچک فراموشی” صبح امروز با حضور هادی سروری ، نویسنده و کارگردان نمایش و سپیده محمدیان دیگر نویسنده این اثر در تالار وحدت برگزار شد .
به گزارش خبرنگار سرویس تئاتر هفت گاه ، هادی سروری سخنان خود را با اشاره به اینکه ۱۰ سال پیش کارگاه هایی در قالب جریانی با عنوان تئاتر درمانی شکل گرفت، آغاز کرد : دو، سه سال پیش سعی کردیم کارهای جدی تری اجرا کنیم و یکی و دو کار صحنه ای را روی صحنه بردیم و داستان هایمان را از زندگی خود بچه های معلول الهام گرفتیم که البته برخی خانواده ها مانع شدند و با برخی به توافق رسیدیم و نکته جالب این بود که این افراد خودشان نقش زندگی واقعی خودشان را بازی می کنند.
وی افزود : در نمایش جمع کوچک فراموشی از ۱۲ نقش سه نفر معلول به ایفای نقش می پردازند و نقش های مکمل دیگر را بازیگران غیر معلول ایفا می کنند.
سروری ادامه داد: برای بهتر شدن کیفیت کار از سپیده محمدیان که سابقه نویسندگی و چند رمان منتشره را دارد دعوت کردیم تا به ما کمک کند.
در ادامه سپیده محمدیان نویسنده و دستیار کارگردان این نمایش با بیان اینکه همیشه با موضوع نمایش مسئله داشتم عنوان کرد: این اولین تجربه ای بود که با داستانی متعلق به دیگران کار می کنم.
وی افزود: با تک تک افرادی که راجع به آنها نوشته شده زمان می گذاشتم و صحبت می کردم و از آنها می خواستم ایده ها یا لحظه های خاصی از زندگیشان را بیان کنند و در نوشتن کار به من کمک کنند.
محمدیان ادامه داد: سعی کردم به موضوع داستان صرفا از نقطه نظر احساسی نگاه نشود و آن چیزی که برای من شخصا اهمیت داشت پرداختن به این آدم ها در کنار آدم هایی که درگیر این مسائل هستند مثل مادران و اعضای خانواده معلولین بود که تبعات معلولیت در زندگی آنها نمود پیدا می کند.
نویسنده نمایش جمع کوچک فراموشی در ادامه توضیح داد: دوست داشتم آدمها صرفا در یک موقعیت انسانی ترسیم شوند و تا می شد احساسات خودمان را در آن منعکس نکردیم.
در ادامه سروری درباره بازیگران این نمایش توضیح داد که پریسا رضوی یکی از بازیگران این نمایش به تازگی در جشنواره تئاتر خیابانی مریوان جایزه بهترین بازیگر نقش زن را دریافت کرده و بازیگران دیگر هم به شکل حرفه ای در عرصه تئاتر فعالیت دارند از جمله الهام یگانی ، علی سخنگو و سارا نجفی.
وی ادامه داد: شاید تنها مشکلی که ممکن است به آن مواجه شویم نوعی قضاوت قبلی است که تماشاگران ممکن است داشته باشند و آن هم به خاطر این است که مجموعه ای از کارهای صرفا احساسی و عاطفی درباره معلولین به روی صحنه رفته و ذهنیت مردم این گونه شکل گرفته که چون کار درباره معلولین است قرار است روی احساس آنها دست گذاشته شود درحالی که ما بیشتر روی توانایی های معلولین کار کردیم و بیشتر از بعد اجتماعی و به موضوع نگاه کنیم.
این کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه تاکنون هیچ گونه حمایتی از هیچ ارگان یا نهاد دولتی از جمله بهزیستی دریافت نکرده است افزود: ما سعی کردیم با کم کردن تعداد اجراها دغدغه استقبال از این نمایش را کمتر کنیم.
وی تصریح کرد سازمان بهزیستی تا به حال هیچ کمکی برای اجرای این نمایش نکرده است و با اینکه مدیر کل هنرهای نمایشی با آنها تماس اما توفیقی برای حمایت حاصل نشده است ، علت آن هم این است که بهزیستی نگاه و رویکرد دیگری به مقوله تئاتر درمانی دارد و من به این نگاه انتقاد دارم و آنرا موثر نمی دانم ، در واقع سیاست های بهزیستی به گونه ای است که این گونه نمایش ها را به حال خود سودمند نمی داند.
کارگردان نمایش “جمع کوچک فراموشی” در پاسخ به سوال خبرنگار هفت گاه مبنی بر این که چه میزان به مسئله تئاتر درمانی در کار با معلولین توجه کرده اید ، گفت : ریشه ی کار از تئاتر درمانی شروع شد . اتفاقی که در تمرینات ما می افتد ، بازتابش برای بچه های غیرمعلول و ارتباطشان با بچه های معلول ، خودش نوعی تاتر درمانی است . در اینگونه کارها ، نوعی اتفاق مستند می افتد یعنی بعضی وقت ها در حین کار و تمرین حدفاصل میان واقعیت و نمایش از بین می رود ، چون این کار زندگی واقعی خود بچه ها است . من در این کار روش کارگردانی ای را که در کارهای قبل پیش می گرفتم را ، پیش نگرفتم . در این کار ما چارچوبی را مشخص کردیم و در دل تمرینات شروع کردیم به صید لحظات . حتی می توانم بگویم در این گروه ، به ازای تمام این ۱۲ نفر ، ۱۲ کارگردان داریم . من در این مرحله می توانم خودم را تنها یک هماهنگ کننده بدانم .
سپیده محمدیان در ادامه سخنان سروری ، افزود : من تجربه ی کار با معلولین را نداشتم ، برای من تجربه ی تازه ای بود و حتی در ابتدا برای من سنگین بود که چطور می شود این گروه را که به نظر می آید شامل دو شیوه ی بازی در کار تئاتر است را باهم هماهنگ کرد . ولی در جریان جلو رفتن داستان ، مسئله ی مستندگونه ای که آقای سروری می گویند ، رخ می داد و من خودم رشد معرفتی و شناختی در بچه های معلول را در جریان کار می دیدم . در مجموع من فکر می کنم در این کار چون سبک کار به تصویر کشیدن یک واقعیت است ، در کنار آن کارهای فرمی یک حرکت رفت و برگشتی بین ذهن رئال و قلب عاشق به عنوان کسی که دارد با عشق این کار را انجام می دهد ، به وجود آمده است .
نمایش “جمع کوچک فراموشی” به کارگردانی هادی سروری از ۲۳ آذر ماه به مدت ۱۰ روز در تالار وحدت به روی صحنه می شود .
