یک کمدی پرکشش و دیدنی / یادداشتی بر نمایش “کابوس شب نیمه تابستان”
یادداشتی بر نمایش “کابوس شب نیمه تابستان” به کارگردانی شکوفه طاهری
نمایش کمدی اول از هر چیز به متنی خوب متکی است ، متنی که بتواند با میزانسن های دقیق و خلاقانه ی کارگردان ، مخاطب را در لحظه ای که انتظار ندارد ، غافلگیر کند . پس آن اشراف کامل بازیگران بر متن و تسلط آن ها بر نحوه ی بیان دیالوگ ها مطرح است که باید این سه مهم با هم در یک راستا گام بردارند .
“کابوس شب نیمه تابستان” را می توان به دلایل بالا نمایش خوبی دانست ، چرا که علاوه بر متنی خوب و بازیگرانی توانا ، نمایشی است که از ابتدا مخاطب را درگیر خود می کند و با طنزوارگی خود ، او را جذب شنیدن ادامه داستان می کند .
متن کمدی به همان میزان که می تواند خوب و جذاب باشد ، قدرت ریسک بالایی دارد زیرا اساسا اجرای یک اثر کمدی کار سادهای نیست . به این دلیل که ممکن است هر لحظه طنز به خوبی شکل نگیرد و نه انتظار کارگردان و نه مخاطب برآورده شود . ولی آنچه که طنز را قدرت می بخشد ، نحوه ی بیان بازیگران و یا چگونه بیان کردن متن است ، اتفاقی که در این نمایش کاملا درست رخ داده و بازیگران این اجرا گویی قصه پرسوناژها را زیست کرده اند و وقتی مخاطب با آن ها روبرو می شود ، انگار این اتفاق به جد افتاده به همین دلیل سبب خنده او می شود .
صحنه ی ابتدایی این نمایش با ورود منتقد آغاز می شود و با ریتمی بسیار تند مخاطب را به داخل قصه می کشاند ، سپس بازیگران وارد صحنه می شوند و ما با موقعیتی روبرو می شویم که این بازیگران قرار است نمایشی را برای منتقد اجرا کنند ، همین قصه ی یک خطی به تنهایی جذاب است و مخاطب را در انتظار نگه می دارد که قرار است چه اتفاقی بیفتد ! علی الخصوص وقتی این سوژه در ژانر کمدی مطرح شود و هدف اصلی اش خنداندن مخاطب باشد .
قصه “کابوس شب نیمه تابستان” با آن که در دوره ی کارگری می گذرد اما سوژه ی آن هنوز هم در جامعه ما قابل ملاحظه است و به موضوعاتی اشاره می کند که ما بسیار در تئاتر با آن درگیر هستیم . نقطه ضعف این نمایش نیز همین جا است زیرا “کابوس شب نیمه تابستان”برای بیان مفهوم خود و خلق کمدی کلامی از اصطلاحاتی استفاده می کند که برای مخاطب عام تئاتر آشنا نیست و تنها قشر تئاتری شنیدن آن برایشان جذاب است و سبب خنده ی آن ها می شود .
در نمایش ما یک منتقد را می بینیم که به تعبیر کارگردان بر روی ویلچر قرار گرفته است ، غرض ورزی این منتقد سبب نابودی اجرای پیشه وران می شود . اتفاقی که در بسیاری از تئاترها شاهدش هستیم که متن اولیه نویسنده در نهایت برای رسیدن به آنچه مدنظر عده ای باشد نابود می شود .
انتخاب درست بازیگران و نقش هایی که به آن ها سپرده شده را می توان دیگر ویژگی مثبت این نمایش دانست . هر کدام از بازیگران این نمایش ، از پرسوناژ منتقد نمایش گرفته تا پرسوناژی که نقش دیوار را باید بازی کند ، همگی در ایفای نقششان موفق هستند و به خوبی بر روی صحنه هنر نمایی می کنند . همه چیز بر طبق آنچه که باید پیش می رود ، نه اکت اضافی از بازیگران می بینیم و نه دیالوگ های بداهه ای از بازیگران می شنویم ، همه چیز طبق میزانسن کارگردان پیش می رود . حضور وحید نفر بازیگر با مهارت تئاتر در این نمایش با آن که در این نمایش ما شاهد دیالوگ های زیادی از او نیستیم ولی بسیار تاثیرگذار است.
شوخی های به جا و به اندازه ، ورود موسیقی در زمان مناسب ، مهارت خوب بازیگران ، ریتم درست ، میزانسن های شبکه بندی شده و منظم کارگردان همگی در اجرای یک نمایش خوب چنان تاثیرگذار بوده است که جرات می توان “کابوس شب نیمه تابستان” را یک اجرایی موفق از کارگردان جوان دانست که در ژانری کمدی هم حرفش را بیان می کند و هم نمایشی خوب و دیدنی را به مخاطب ارائه می دهد .
نیوشا کاظم نژاد – هفت گاه