سحر علی پور- سرویس تئاتر هفت گاه: مثل اینکه جشنواره ی تئاتر امسال نمی خواهد جشنواره شود! واقعا یک سوال اساسی برایم به وجود آمده، اینکه هدف از برگزاری جشنواره چیست؟ غیر از اینکه علاقمندهای تئاتر بتوانند نمایش مورد علاقه ی خودشان را ببینند و انتظار داشته باشند که به آن ها احترام گذاشته شود.
تماشاخانه ایرانشهر یکی از تالارهایی است که امسال میزبان جشنواره ی تئاتر فجر است. تماشاخانه ای که مسولان آن ادعای نظم و احترام به مخاطب را دارند و حتی به انتقاد از سالن های دیگر می پردازند. اما آنچه دیشب برای نمایش ننه دلاور شاهد آن بودیم، یک بی احترامی مستقیم به مخاطب و آن هایی بود که برای تئاتر و علاقه ی خود به دلیل بی تدبیری مسولان محترم ناچار شدند با وضع مفتضحانه ای پشت در ایرانشهر بایستند.
مسولان تماشاخانه ایرانشهر، تماشای تئاتر را با ملاقات با رییس جمهور اشتباه گرفته اند و به گونه ای با مردم برخورد کرده اند که گویی با مشتی اراذل و اوباش طرف هستند که باید از ورود آن ها به کاخ ریاست جمهوری جبوگیری کنند. برای دیدن یک تئاتر باید از هفت خان رستم کذشت و حتی در نهایت هم بسیاری از آن هایی که بلیت داشتتد نتوانستند واد بسالن شوند و به تماشای نمایش ننخ دلاور بنشینند. علاوه بر این ها بر اساس گفته ی عده ای که در پشت در سالن منتظر بودند اجرای ساعت ۱۸ نمایش نیز کنسل شده بود و در میان کسانی که برای ساعت ۲۰:۳۰ بلیت داشتند عده ی هم از سانس قبل بودند.
خدا پدر تئاتر شهری ها را بیامورزد که این اداهای ایرانشهری ها را ندارند و حتی اگر در سالن جا باشد، به آن هایی که بلیت ندارند هم اجازه تماشای نمایش را می دهند. و این چنین بود که ماجرای ننه ئلاور و قانون مندی!!! مسئولین ایرانشهر به لیست بی تدبیری های سی و دومین جشنواره تئاتر فجر اضافه شد.
کاش به جای این همه چارچوب و فیلتر و دردسری که برای مخاطبان و علاقمندان به تئاتر، پیش از شروع جشنواره و حتی در دوران جشنواره ایجاد شده است، مسئولین محترم جشنواره تئاتر برای خود هم مسئولیت قائل بودند و سعی می کردند اندکی از این چارچوب ها را در کار خود وارد کنند تا جشنواره ای درخور مخاطبانش که سی و یک سال تجربه را در پشت خود دارد، فراهم گرداند.
