وودی آلن در افتتاحیه فیلم «کافه سوسایتی» : رقابت هنری بی‌معنا است .

به گزارش سرویس سینمایی هفت گاه به نقل از گاردین ، وودی آلن کارگردان نامدار که در روز افتتاحیه جشنواره فیلم کن سخن می‌گفت ، با چهل و هفتمین فیلمش در بخشی حضور دارد که ارتباطی با نخل طلای کن ندارد . وی در این باره گفت معتقد است رقابت در ورزش می تواند بزرگ باشد اما در فرهنگ این رقابت کاملا با احساس او مغایرت دارد .

وودی آلن گفت : این که یک گروهی جمع شوند تا کار دیگران را داوری کنند ، کاری است که من هرگز انجام نمی‌دهم . داوری کردن درباره این که این بهترین است ، با این دلالت که به روشی افلاطونی بشود موضوع «بهترین» را انتخاب کرد ، چیزی نیست که من به آن باور داشته باشم . بنابراین نمی‌خواهم در آن شرکت هم داشته باشم .

جرج میلر رییس گروه داوران که با فیلم «مد مکس: جاده خشم» سال پیش در همین جشنواره با اقبال زیادی روبه رو شده بود با قدردانی از احساسات آلن گفت لذت بودن در این فضا متعادل کننده است و تماشای فیلم‌هایی که تازه هستند و بعد گفت‌و گو درباره آنها برایش لذت بخش است . میلر گفت: این یک جور اردوگاه فیلم برای من محسوب می‌شود .

کریستن دانست بازیگر و از داوران امسال نیز از مفهوم رقابت دفاع کرد و برای مثال از فیلم لاسلو نمس که امسال از اعضای گروه داوری است و سال پیش در کن با اقبال روبه رو شد و بعد اسکار فیلم خارجی زبان را برد یاد کرد و گفت : بدون جشنواره‌های فیلم ، ما فیلم‌هایی مثل «پسر شائول» را نمی‌بینیم و متوجه اهمیت آنها نمی‌شویم و همیشه فقط متوجه فیلم‌های بزرگ و بلاک‌باستر هستیم .

جسی آیزنبرگ و کریستین استوارت بازیگران فیلم جدید وودی آلن نیز در جمع علاقه‌مندان حاضر شدند . این فیلم سومین فیلم وودی آلن است که جشنواره فیلم کن را افتتاح می‌کند . یک کمدی که منتقدان از آن به عنوان نوعی بازگشت به فرم یاد کردند و در میانه دهه ۱۹۳۰ می‌گذرد و دربرگیرنده نامه‌های عاشقانه در فضای هالیوود قدیمی است .

آلن این فیلم را به نوعی روایتی از مخالفت با «یک شهر که دچار خودپسندی» است خواند . دراین فیلم جسی آیزنبرگ در نقش یک نیویورکی جوان ظاهر شده که راهی لس‌آنجلس می‌شود به این امید که کاری پیش عموی بااستعدادش که یک کارگزار سینمایی است و استیو کارل نقشش را بازی می‌کند ، پیدا کند . او در این دیدار دستیار این مرد را می‌بیند و شیفته او می‌شود . نقش این دستیار را کریستین استوارت بازی کرده است .

آلن گفت : گرچه این فیلم درباره تاثیر شهرت بر روح بشر است، اما او از چنین بدنامی‌هایی خوشش می‌آید . وی افزود : اینها بزرگ‌اند ، فراز و فرودهایی بزرگ که به نظر من ، که سال‌ها در مرکز توجه بوده‌ام ، توجه به آن بیشتر از نقطه منفی‌اش است .

او گفت چهره‌های مشهور معمولا از این که زندگی خصوصی ندارند ناراحت هستند و از این که پاپاراتزی هآ انها را دنبال می‌کنند اذیت می‌شوند، اما اینها مشکلاتی نیست که زندگی شان را تهدید کند و آنها مزیت‌های به مراتب بزرگتری در زندگی به دست می‌آورند .

در همین حال آلن۸۰ ساله گفت : من خیلی جوان ، چابک ، سرحال و باهوش هستم و همه اینها فوق‌العاده است . وی افزود : من خوب غذا می‌خورم ، ورزش می‌کنم ، اما چیزی که اهمیت دارد ، شانس هم هست . من احساس پیری نمی‌کنم و احساس می‌کنم جوان هستم. مطمئنم یک روز صبح که از خواب بیدار می‌شوم ، یک سکته مغزی یا چیزی شبیه این کرده‌ام و بعد باید روی صندلی چرخدار بنشینم و همه خواهند گفت : او را به یاد می‌آوری؟ او زمانی وودی آلن بود و حالا او را ببین . اما تازمانی که این اتفاق بیفتد من به فیلم ساختن ادامه می‌دهم و تا زمانی که مردم آنقدر احمق هستند که برای دیدن این فیلم ها پول بدهند ، این کار را می‌کنم .