به بهانه درگذشت اکبر خواجویی ، کارگردان نجیب سینما و تلویزیون
سال ها پیش بود ! سنی نداشتم، اما سریال دیدن را دوست داشتم ! و پدر سالار را بیشتر دوست داشتم ! آهنگ شروعش که پخش می شد، به هر کاری که مشغول بودم، رهایش می کردم و میخکوب می شدم به تلویزیونی کوچک که قرار بود تصویر پدری را به نمایش بگذارد که سالاری بود برای خودش ! مستبد، بداخلاق، بدون هیچ انعطافی اما در عین حال مهربان و دوست داشتنی !
حکایت خانواده ای پر جمعیت که همیشه سفره ای بزرگ پذیرای همه شان بود ! سال ها گذشت ! دیگر بچه نبودم، روزگار عوض شده بود ! پدر سالاری به فراموش سپرده شده بود ! اما پدر سالار نه ! پخش مجددش باز هم همه را به پای جعبه ی جادو می نشاند !
همین چند وقت پیش بود، تلویزیون باز هم پدر سالار را پخش می کرد و من باز هم هر وقت می توانستم با دقت به تماشایش می نشستم !
همین چند وقت پیش بود که به بهانه ی پخش مجددش به یاد خواجویی افتادم ! به دنبالش گشتم، گفتند ناخوش احوال است !
همین چند وقت پیش بود که فهمیدم ناخوش احوال بوده است، که فهمیدم چند سالی است ناخوش احوال است !
چقدر کمرنگ شده بود، چقدر کم بود در این روزها ! چقدر نیاز داشتیم که حالش خوب باشد ! که فیلم نامه اش را به پایان برساند، و دوباره دست به فیلم سازی ببرد، که دوباره پدر سالاری بسازد، به همان شرافت، به همان نجابت ، چقدر کمرنگ بود و چقدر جایش خالی بود در میان خیل عظیم فیلم سازان و دوربین به دستانی که به لطف شهرت و ثروت فیلم می سازند و فیلم می سازند و فیلم می سازند !
همین چند وقت پیش بود که برایش آرزوی سلامتی کردم و بعد هم به فراموشی سپردمش !
همه ی ما به فراموشی سپردیمش ! در همه ی این سال ها به فراموشی سپردیمش ! در بیماری اش به فراموشی سپردیمش ! و ای بر ما که چقدر فراموش کاریم ! و به همین راحتی در فراموشی مطلق ماست که خبری تلخ می آید !
او رفت ! او رفت و دیگر در میان ما نیست تا ما فراموشکاران همیشگی چند قطره ای اشک بریزیم بر نبود خالق پدر سالار ! چند جمله ای در رثایش بگوییم و بعد باز هم ما فراموشکاران همیشگی فراموش کنیم اکبر خواجویی نجیب را ، که چه ساده از میانمان رفت و چقدر جایش برای همیشه خالی می ماند، حتی اگر ما فراموش کنیم.
