گزارشی از مراسم چهلمین روز درگذشت استاد لطفی در تالار وحدت
به گزارش سرویس موسیقی هفت گاه، مراسم چهلمین روز درگذشت استاد محمدرضا لطفی ، روز شنبه ۳۱ خرداد ۹۳ در تالار وحدت تهران با حضور جمع کثیری از هنرمندان موسیقی این عرصه برگزار شد .
ابتدای این مراسم با پخش کلیپی که با آهنگ سازی هوشنگ کامکار ساخته شده بود، آغاز شد و پس از آن نامه ای از هوشنگ کامکار به مناسبت این مراسم برای حضار قرائت شد .
سپس از علی اکبر شکارچی دعوت شد برای اجرای قطعه موسیقی خود به روی سن بیاید ، وی پس از بیان خاطرات خود با حسین علیزاده و استاد لطفی در سال ۵۷ ، دو بیتی ” سر کوه بلند ” از اخوان ثالث با ساز کمانچه نواخت .
در ادامه مراسم کلیپی با یادی از استاد لطفی پخش شد که در آن کلیپ اساتید موسیقی ایران با حضور شخصیت هایی چون محمدرضا شجریان، ، شهرام ناظری ، بیژن و اردشیر کامکار، محمود دولت آبادی، علی اکبر شکارچی، ارشد طهماسبی، داوود گنجه ای و بهرام دبیری و دیگر هنرمندان نظر خود را در رابطه با هنر لطفی بیان نمودند و در انتهای این کلیپ قطعاتی از استاد لطفی و هـ . الف سایه که توسط علی بوستان انتخاب شده بود، پخش شد و پس از آن شهرام ناظری استاد آواز ایران با تشویق حضار به روی سن آمد و سخنانش را با خواندن ابیاتی چون؛ آن زند طعنه که در سفره نان شاهد نیست/ آن کند خنده که در پیکر جان شاهد نیست… آغاز نمود .
وی در سخنانی گفت : به تازگی می بینم هرگاه دور هم جمع می شویم و سعادت دیدار هم را پیدا می کنیم ، همگی دیدارهای ما به خاطر این است که موسیقدانی از بین ما رفته است و این مساله‌ای است که در چند وقت اخیر بارها و بارها تکرار شده است. مایه شگفتی است. گاهی فکر می‌کنم که چه اتفاقی افتاده است که اینطور موسیقدانان صاحب‌نام از دنیا می‌روند ؟ این اتفاقات برای من به نوعی شبیه به قتل‌عام است.
وی در ادامه دلایل حضور نداشتن خود در مراسم استاد بزرگ موسیقی ایران را بیان کرد و گفت : من در هنگام فوت همکار عزیز و قدیمی خودم مسافرت بودم و در ایران نبودم و به همین دلیل امروز هم دوره هایم از من خواستند که چون در مراسم نبودم امروز در این یادبود سخنرانی برنامه بزرگداشت را برعهده گیرم و چند دقیقه ای صحبت کنم .
شوالیه ایرانی در رابطه با روح خستگی ناپذیر استاد لطفی گفت : برای نسل ما که همواره آرمان گرا بودیم و برای خواسته های خود همواره می جنگیدیم تحمل برخی شرایط بسیار ناگوار بوده و هست. شاید در این اواخر رابطه دوستی من با وی برقرار نبود اما او شخصیتی نیست که بتوان به راحتی از کنارش گذشت . ایشان از آن دست آدم هایی بود که ھﺪفی به ﺟﺰ اﻋﺘﻼی ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﯾﺮاﻧﯽ نداشت، اﮔﺮچه ﻣﺸﮑﻼت ﺑﺴﯿﺎری ﺳﺮ راھﺶ ﻗﺮار داﺷﺖ و در دوره ای ﻧﯿﺰ ﻧﺎﭼﺎر به ﻣﮭﺎﺟﺮت ﺷﺪ و دوﺑﺎره به اﯾﺮان ﺑﺎزﮔﺸﺖ اﻣﺎ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی از وﯾﮋﮔﯽ ھﺎی اﯾﻦ دوﺳﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻮد. ﻟﻄﻔﯽ ھﻨﺮﻣﻨﺪی ﻧﺴﺘﻮه و ﭘﺮ از اﻧﺮژی و آﺗﺶ ﺑﻮد.جز برای اینکه برای موسیقی اصیل ایرانی کار کند چیز دیگری نمی خواست. او در هر شرایطی ایستاد و کار کرد .
وی می افزاید : من متاسف هستم که گوهرهای هنر این مملکت کم کم در حال از بین رفتن است و متاسفانه ما نتوانستیم آنطور که باید و شاید از این مفاخر استفاده کرده و از دانش بزرگان برای بهره مندی در جامعه استفاده کنیم. در مجموع با اینکه تلاش هایی از طرف مسئولان برای حمایت از فرهنگ و هنر سرزمین ما انجام گرفته اما در مجموع هنرمندان زیر فشار بودند و حالا این فشارها سر باز کرده و غیر منتظره مرگ و میر وحشتناکی را با وجود سن کم هنرمندان به همراه آورده است. چقدر طول می کشد که یک مشکاتیان یا یک لطفی بوجود بیاید. به اعتقاد من شاید تا ۱۰۰ سال دیگر هم این موضوع اتفاق نیفتد.
ناظری توضیح داد: هنرمندان زیاد شده اند اما آن کیفیتی که نسل محمدرضا لطفی در موسیقی داشت به نظر من یک معجزه بود که در این نسل وجود ندارد. نسل هنرمندان بزرگی چون لطفی عاشقانه حرکت کردند. »
شهرام ناظری در ادامه با اشاره به تحمل فداکاری‌هایی که هنرمندان آن دوره برای اجراها می‌کشیدند گفت : ما باید از نبود لطفی ، مشکاتیان ، پایور و جلال ذولفنون درس بگیریم ، درس هایی که نشات گرفته از زحمات و روح خستگی ناپذیر این هنرمندان دارد. یکی از افرادی که هیچوقت خسته نشد و همیشه حضور داشت محمد رضا لطفی بود که جایش همیشه خالی است و سالها و قرن ها لازم است تا افرادی مانند لطفی به دنیا بیایند و دست به آفرینش بزنند.»
ناظری در بخش پایانی صحبت های خود تصریح کرد: ما تربیت شده نسلی هستیم که ممکن است دیگر تکرار نشود و من امیدوارم دوره گذار برداشته شود و ما شاهد اتفاقات عظیمی در همه گونه های هنری باشیم.
در ادامه مراسم ، گروه موسیقی همراهان استاد محمد رضا لطفی متشکل از شاگردان قدیمی استاد لطفی چون هادی آذرپیرا با نوازندگی عود ، حمید سکوتی سه تار ، احمد مستنبط تنبک و هوشمند عبادی نی به همراه نوازندگان دیگر این گروه به روی صحنه آمدند و قطعاتی را به یاد این استاد موسیقی ایران اجرا نمودند. پس از آن مجری برنامه غزل قصیده ای را برای حضار قرائت کرد و پس از تشکر از حضور میهمانان، آنها را به بخش پایانی برنامه دعوت نمود .
آخرین برنامه مراسم یادمان استاد لطفی به اجرای گروه هم آوایان به سرپرستی حسین علیزاده و خوانندگی محمد معتمدی اختصاص یافت . اعضای این گروه متشکل از حسین علیزاده با نوازندگی سه تار ، سعید محمدی سه تار ، محمد ذوالنوری سه تار ، صبا علیزاده کمانچه ، احمد مستنبط تنبک و با خوانندگی محمد معتمدی برای اجرای قطعه ” ای ساربان آهسته ران کرام جانم می رود ” به روی سن آمدند و لحظاتی را به یاد استاد لطفی نواختند .
میهمانان این مراسم چهره‌هایی چون امین الله رشیدی، هوشنگ اتحاد ، اردوان کامکار ، داریوش طلایی، محمود دولت آبادی ، نازی حمزه لو ، دکتر محمد سریر ، صدیق تعریف، بیژن بیژنی، بهرام دبیری، مجید کیانی، داوود گنجه ای ، علی اصغر بیانی ، جمال سماواتی ، کیخسرو پورناظری، محمدعلی بهمنی، هوشمند کامکار، حمیدرضا نوربخش، سید هادی خامنه ای، رامبد صدیق، قاسم زارع، سهراب سلیمی، عبدالحسین مختاباد، علی مرادخانی، حسین طاهری، علی ترابی، هادی آزرم و سید محمد میرزمانی، حمیدرضا نوربخش، مصطفی کمال پورترابی از مهمانان ویژه مراسم چهلمین روز درگذشت استاد محمدرضا لطفی بودند.
