«راجر واترز»، از بنیانگذاران اصلی گروه موسیقی «پینک فلوید» در مصاحبه‌ای اعلام کرد، فیلم «دیوار» که داستان ساخته شدن یکی از معروفترین آلبوم‌های این گروه انگلیسی را روایت می‌کند، در واقع فیلمی ضدجنگ و اعتراضی است.
به گزارش سرویس سینمایی هفت گاه ، فیلم «راجر واترز: دیوار» روز شنبه برای اولین‌بار در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو به روی پرده رفت. این اثر که درباره چگونگی ساخت آلبوم «دیوار» گروه موسیقی «پینک فلوید» است، از سوی راجر واترز اثری اعتراض‌آمیز و ضدجنگ توصیف شده است.
وی «دیوار» را اعتراضی علیه خشونت و درگیری‌های مسلحانه در جهان دانسته و نه تنها فیلمی مستند درباره یک کنسرت. این فیلم جریان تور سه ساله کنسرت‌های «پینک فلوید» و ابداعاتی که آن‌ها در جریان اجرا و طراحی صحنه به خرج داده بودند را به تصویر کشیده است.
علاوه‌بر این در بخش‌هایی از فیلم بازدید واترز از قبرستان‌های جنگ و یادگاری‌های آن دوران هم نمایش داده می‌شود. واترز ۷۱ ساله از قبر پدربزرگش که در جریان جنگ جهانی اول کشته شد و پدرش که در جنگ سال ۱۹۴۴ درگذشت، دیدن می‌کند.
واترز در سال ۱۹۸۲ هم متن فیلمی را به نگارش درآورد که توسط «آلن پارکر» کارگردانی شد. این هنرمند چندی بعد گروه «پینک فلوید» را ترک کرد. کنسرت «دیوار» سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ به روی صحنه رفت و تبدیل به یکی از پرطرفدارترین تورهای موسیقی آن دوران در جهان شد. «پینک فلوید» در آن سه سال بیش از ۵۰ اجرا در نقاط مختلف اروپا، آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا داشتند.
آلبوم «دیوار» پینک فلوید در سال ۱۹۸۲ منتشر شد و با تأثیرات اجتماعی و سیاسی که برجای گذاشت، به یکی از مهمترین آلبوم‌های دوران خود تبدیل شد. «دیوار» پس از انتشار، ۲۳ لوح تقدیر دریافت کرد و ترانه‌های آن تا مدت‌ها در صدر فهرست پرفروش‌ترین آهنگ‌های موسیقی جهان جا خوش کرد. در کنفرانس بین‌المللی موسیقی که سال ۲۰۱۲ برگزار شد، «دیوار» بهترین تور موسیقی سال لقب گرفت.
راجر واترز خواننده، ترانه سرا و آهنگ‌ساز انگلیسی است که به عنوان هسته اصلی گروه «پینک فلوید» از وی یاد می‌شود. خلاقیت واترز در خلق سبک خاصی از موسیقی «سایکدلیک راک» موج جدیدی را در جامعه موسیقی دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی به راه انداخت.
او بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۵ عضوی از گروه «پینک فلوید» بود و به عنوان نوازنده‌ی گیتار بیس و خواننده فعالیت می‌کرد. پس از رفتن «سید برت»، وی به عنوان ترانه‌سرا و مفهوم‌دهنده اصلی آلبوم‌های «پینک فلوید» نقش عمده‌ای ایفا کرد و همراه با دیگر اعضای این گروه توانست در دهه‌ی ۷۰ میلادی به موفقیت‌هایی با آلبوم‌های مفهومی «نیمه تاریک ماه»، «کاش این‌جا بودی»، «حیوانات» و «دیوار» برسد.
واترز به دلیل اختلاف با سایر اعضای «پینک فلوید»، گروه را در سال ۱۹۸۵ ترک کرد و به یک نبرد حقوقی با سایر اعضا بر سر نام و آهنگ‌های «پینک فلوید» پرداخت. آن‌ها در ۱۹۸۷ خارج از دادگاه به حل و فصل این موضوع پرداختند و تا سال ۲۰۰۵ اجرایی با هم نداشتند.
