گالریهای آران، دی، گلستان و شکوه جمعه ۲۸ شهریور میزبان افتتاحیه نمایشگاههای جدید خود بودند.
به گزارش سرویس تجسمی هفت گاه ، تعدادی ازگالریهای تهران دیروز ۲۸ شهریور میزبان افتتاح نمایشگاههای جدید خود بودند و این علاوه بر نمایشگاههایی بود که تعدادی دیگر از گالریها میزبانی از آنها را در هفته جاری هم ادامه خواهند داد. در ادامه نگاهی به ۴ نمایشگاه افتتاح شده در ۲۸ شهریور در گالریهای آران، دی، گلستان و شکوه خواهیم داشت.
“اباحت” در گالری آران
حمید حمایتیان در مجموعه “اباحت” که از جمعه ۲۸ شهریور در گالری آران به نمایش درآورده خود را درگیر با امر تاریخی به عنوان بستری برای تفاوتها و بیش از آن شباهتهایی است که دورههای مختلف حیات بشر را به هم پیوند میزند. او در فضایی ورا تاریخی امروز ما را هم خواه از طریق پوششها یا نشانهای و ریزنقشی در گوشه کارهایش در بستری تاریخی مینشاند که از قضا بر جنبههای مشترک عمل تاریخی تمرکز دارد.
حمایتیان در رهگذر چنین رویکردی موفق میشود زمینه تاریخی آثارش را با ارجاعها و نشانههای متعدد به عنصر اصلی آثار این مجموعه تبدیل کند. آنچه در مجموعه “اباحت” و شاید در نگاه اول میتوانست به عنوان عنصری صرفا تزئینی و در جهت فضاسازی تلقی شود، اکنون بازیگر اصلی است و روایت اصلی این مجموعه را به پیش میبرد. نقوش، موتیفها و عناصری که حمایتیان در آثار این نمایشگاه مورد نظر قرار داده علاوه بر اینکه از نوعی زیباییشناسی تلفیقی سود میبرد، از حیث نمایش موقعیتهای انضمامی و جایگزینیهای مکرر، رفت و برگشتهای متناوبی را میان دورههای مختلف تاریخی در ذهن بیننده سازماندهی میکند که در نهایت به درکی تازه از رویدادها و مقاطع مختلف تاریخ خواهد انجامید.
شاید یکی از کارکردهای اصلی مجموعه “اباحت” اشاره به مقاطعی از تاریخ است که اگر در نگاهی تقدیرگرایانه ناگزیر و غیرقابل اجتناب به نظر آیند، اما در این مجموعه پیشنهادهایی در راستای نوعی بازنگری در سازوکار رویدادها را به همراه دارد که شاید به زعم هنرمند میتوانسته آنچه امروز به عنوان امر تاریخی با آن روبه رو هستیم را ماهیتی دیگر گونه ببخشد.
نمایش سالانه هنرمندان خودآموخته در گالری دی
نهمین نمایشگاه هنرمندان خودآموخته که از ۲۸ شهریور در گالری دی افتتاح شد با نمایش آثار ۱۵ هنرمند نشان میدهد که بعد از نزدیک به یک دهه که توجهات به این گونه هنری جلب شده کم کم متر و معیارهای هنری نمایش آثاری این چنین، دقیقتر و کیفیت آثار ارائه شده نیز قابل قبولتر شده است.
واقعیت این است که اگرچه هنرمندان خودآموخته فارغ از قواعد و رویکردهای آنچه هنر رسمی خوانده میشود، به خلق هنری میپردازند، اما این دلیل نمیشود که سطح کیفیتهای هنری و ابداعات را در آفریننگان این آثار یکسان و بدون مرتبه بدانیم. پانزده هنرمندی که هم اکنون در نمایشگاه سالانه هنرمندان خودآموخته گالری دی حضور دارند هم از حیث استمرار در فعالیت هنری طی سالهای گذشته و هم از لحاظ کیفیتهای هنری اکنون جزو سرآمدان این شیوه هنری شناخته میشوند و بدون شک در تشخص هنرهای تجسمی ایران نقش و جایگاه خاص خود را پیدا کردهاند.
زنده یاد مکرمه قنبری که شاید با آفرینش بخشی از مهمترین و خلاقانهترین نقاشیها در این زمینه دینی بزرگ در جلب توجهات به آنچه هنرخودآموخته عنوان میشود، دارد به حق حضور قدرتمندانهاش در این رویداد را همچنان به رخ میکشد. حسن حاضرمشار هم با مجسمههای شگفت انگیزاش همچنان جلوههایی ناب از این هنر را به نمایش میگذارد و صغری عبداللهی با مجسمههای بازیافتیاش رنگ و بوی خاصی به نمایشگاه میبخشد و نشان میدهد که هنر خودآموخته را نیز همچون دیگر رویکردهای هنری هرگز نباید در چهارچوب متریالها و اشکال شناخته شده محدود دانست.
گردباد، تولد و مرثیهای برای رنگ طلایی
بهمن طالبینژاد در مجموعه نقاشیهایی که در گالری گلستان به نمایش درآورده، رویکردی انتزاعی را با عمل نقاشانه در جهت بیانی عاطفی به کار میگیرد او اگرچه در پی روایتگری نیست اما در ساختار انتزاعی این مجموعه در عین حال ارجاعهای مفهومی و مضمونی خاصی را دنبال میکند.
آثار او علاوه بر اینها واجد هیجانی اکسپرسیو است و رنگ گذاریهایگاه پر شدت و سطوح بافتدار مصداقهایی از رفتار هیجانی او در آفرینش این آثار هستند.به نظر میرسد که طالبینژاد با ایجاد زمینههای رنگی و رنگ گذاریهای بیپروا در حقیقت نقاشیهایش را تا حدی به صورت بداهه پردازانه و مبتنی بر عواطف آنیاش پیش میبرد.
عناصر انتزاعی و کارکردهای نقاشانه در آثار این هنرمند به نوعی در خدمت مضمونها و مفاهیم موردنظرش در میآیند. از جمله او در تابلوی “گردباد” فضای اثر را با لکههایی رنگی که حرکت چرخشی گردباد را تداعی میکنند میپوشاند یا در تابلویی دیگر با عنوان “تولد” به امکانات اثرگذاری ابزارهای کارش توجه ویژه اس نشان میدهد که علاوه بر دست یافتن به اشکال و عناصری انتزاعی او را در ارائه فضایی نقاشانه یاری میکنند.
طالبینژاد همچنین در تابلوهای سه گانه “مرثیهای برای رنگ طلایی” عواطف خود را به مناسبات درون متنی عناصر هنری میکشاند و به این ترتیب وجوه حسی مختص به خود را در فضا و مفهوم آثارش جاری میکند.
نستعلیقهای علی گنجی در گالری شکوه
نمایشگاه خوشنویسیهای علی گنجی عصر جمعه بیست و هشتم شهریورماه در گالری شکوه افتتاح شد.
علی گنجی در این نمایشگاه ۲۴ اثر در ابعاد ۷۰×۵۰ ارائه داده است. او دغدغههای خود را بصورت نستعلیق با قلم جلی و با بهره گیری از اشعار شعرای بزرگی چون مولانا، حافظ و سعدی بر روی کاغذ آهار مهره آورده است. آثار وی در عین این که بدون تذهیب ، تزیین و فاقد حاشیه است اما جذابیت ها بصری بسیاری دارد، او از کاغذ هایی با بافت و رنگ های متفاوت برای ارائه این آثار بهره گرفته است. به نظر میرسد تمام آموخته های او به صورت خود آگاه و ناخود آگاه بر روی کارش نمود پیدا کرده است و با انتخاب این کاغذ ها به لحاظ حسی بهتر در کارش جواب می گیرد. گنجی کارهای زیادی بر روی این کاغذ ها انجام داده تا حس لازم را برای انجام آن چیزی که در ذهن دارد به او بدهد.
او در این مجموعه درک خاص خودش را از خط ارائه میدهد وآنچه را که دوست دارد با توجه به پیروی از اصول خوشنویسی در آثارش پیاده میکند.
این خوشنویس در آثارش ابیات و مصرع هایی از اشعار شعرای بزرگ ایرانی با مضامین عرفانی انتخاب کرده و بر روی کاغد آورده است، بعضی از نوشته ها خوانا و بعضی دیگر ناخوانا هستند، اولویت وی در این آثار تصویر است. آثار بدون هیچ گونه تذهیب و تزیین ارائه شده اند و نشان از ممارست ، تمرین، عشق و علاقه وی دارند که این نیز برای نمایش جوهر اصلی خوشنویسی کافی است.