فراز خسروی ، سرپرست گروه “دامور” : نقد باعث ارتقای هنرمند می شود

گروه آوازی “دامور” به سرپرستی فراز خسروی دانش در بخش رقابتی سی امین جشنواره بین المللی موسیقی فجر در برج میلاد به روی صحنه رفت . سبک موسقی گروه “دامور” سبک آکاپلاست . این سبک در واقع تولید موسیقی بدون استفاده از ساز و تنها با تولید صوت از طریق دهان می باشد . خبرنگار سرویس موسیقی هفت گاه ، با فراز خسروی دانش سرپرست گروه “دامور” که به صورت آکادمیک موسیقی را فرا گرفته است ، در مورد سبک موسیقی ای که “دامور” در آن فعالیت می کند و جشنواره موسیقی فجر ، به گفت و گو نشست . متن گفت و گو را می توانید در ادامه مطالعه کنید . 

از اجرای امشب و سالن و امکانات آن راضی بودید ؟

سالن مثل سال های قبل نبود . سالن رودکی از لحاظ آکوستیک خیلی بهتر است . برج آزادی برای تئاتر ساخته شده است و این برای جشنواره ی فجر ضعف محسوب می شود که سالن رودکی را در اختیار گروه های آوازی قرار نداده اند .

شما چند دوره در جشنواره موسیقی فجر شرکت داشتید؟

ما در سال ۹۰ برای اولین بار در جشنواره شرکت کردیم و رتبه آوردیم و بعد از آن طی جلساتی که با دکتر ریاحی و گروهی از سرپرستان گروه های کر داشتیم ، تصمیم گرفتیم که دیگر در جشنواره نباشیم . تا اینکه امسال با نظر بچه ها تصمیم بر این شد در جشنواره شرکت کنیم .

چطور شد که شما سبک آکاپلا را برای ورود به موسیقی و ادامه دادن آن انتخاب کردید ؟

رشته من موسیقی است و از زمان هنرستان وارد این رشته شدم . اعتقاد من بر این است که وقتی کسی می بیند در بخشی ضعف وجود دارد یا کمتر به آن توجه شده است ، اگر توان دارد باید در آن بخش فعالیت کند . من با یکی از دوستانم به نام آقای حکاک که در گروه هم هستند ، تصمیم گرفتیم وارد چنین سبکی البته با کمی تفاوت که بتوانیم مخاطب عام را هم به این سبک جذب کنیم ، شویم تا این شاخه از موسیقی در موسیقی کشور کمی پر رنگ تر شود . چون ما از لحاظ خواننده در کشور ضعف داریم و اصلا به این موضوع رسیدگی نشده است و سلایق عموم مردم سلایق استانداردی نیست . ما دوست داریم که این روند را ادامه دهیم و یک سبک جدید را به علاوه کارهایی که عامه پسند است ، ارائه دهیم .

در سبک آکاپلا بیشتر به چه المان هایی توجه دارید تا بتوانید بیشترین تاثیر را روی مخاطب گذاشته و او را با موسیقی همراه کنید .

ما در هر دوره کاری مان المان های مختلفی را در نظر گرفتیم و نمی توانستیم از اول به تمام اهدافی که داشتیم برسیم چون نه فضای آن وجود دارد و نه فرهنگ آن جا افتاده است . ولی خب یک به یک به اهدافی که داریم میرسیم . به عنوان مثال نوع تنظیماتی که ما انجام می دهیم کمی متفاوت است . با اینکه ما موسیقی کلاسیک می خوانیم ولی قطعات با حالتی تنظیم می شود که مخاطب عام هم آن را بپسندد و آن را درک کند . این کار از پس هر شخص عادی بر نمی آید و نیاز به سولفژ قوی و تکنیک آوازی خیلی بالا و تجربه ی زیاد در این کار دارد . هرکسی بخواهد در این عرصه و سبک ما کار کند ، باید تجربه کسب کند و این نیست که فقط کلاسیک کار کنند و روی چند قطعه تمرین داشته باشند . چون اصلا چیز مدونی در این شاخه به این صورت که ما در آن کار می کنیم ، وجود ندارد .  در دوره های بعدی ما اکت و حرکات نمایشی را به کار اضافه کردیم که با بازی و نمایش ، مخاطب را جذب کنیم که در طول یک برنامه ی حدودا یک ساعت و نیم مخاطب خسته نشود . چون در اجراهایی که ما داریم ، ساز وجود ندارد باید مخاطب را طوری نگه داریم که خسته نشود و ما تلاش می کنیم صدای ساز های مختلف را دربیاوریم که با این کار کسری ها و کمبود های کار جبران شود . هدف های دیگری هم داریم که مختص مخاطب عام ، کارهای پاپ را که از آن خود گروه است و کاور کاری نیست و شعر و موسیقی و تنظیم برای خود گروه است را انجام دهیم . در بخش سنتی نیز در حال تولید قطعه های شخصی هستیم . در حال حاضر در حال ضبط اولین آلبوم رسمی گروه نیز هستیم که انشالله بعد از عید منتشر شود .

در کنسرت دیدیم که شما برای هر کدام از افراد گروه طراحی میزانسن داشتید . این میزانسن ها بر چه اساسی شکل گرفته اند ؟

این میزانسن ها بر اساس نوع قطعه و اینکه کدام فرد در آن قطعه فعالیت بیشتری دارد ، در نظر گرفته می شود . نکته بعدی حسی است که قطعه می خواهد به مخاطب القا کند که این هم در چیدمان گروه موثر است . یا بر اساس حرکات است . ما برای هر کار کارگردان حرکات نمایشی داریم که هر هفته سر تمرین ها حاضر می شود .

استقبال مردم را در این اجرا و یا اجراهای دیگر نسبت به سبک اجرایی گروه چطور ارزیابی می کنید ؟

خدا را شکر از سالی که ما شروع به کار کردیم ، فعالیت مان رو به پیشرفت بوده است . ما هیچ وقت نمی توانیم بگوییم که کامل هستیم و به آنچه می خواستیم رسیده ایم . نه ، هنوز خیلی راه داریم تا به جایی که می خواهیم برسیم . از لحاظ مخاطب در این سال ها وضعیت خوبی داشتیم و هر بار گروه جدیدی از مردم با کار ما آشنا شدند .  گروهی که واقعا از مردم عام بوده و خاص نبودند . چون هر بار که اسم گروه آوازی می آید ذهنیت همه به سمت گروه کر می رود و اینکه کار خیلی خسته کننده است . ما حتی اسم “آوازی “را هم کمرنگ می کنیم که تبدیل به گروه موسیقی شویم . با اینکه کار ساز ندارد ولی صدای ساز را می شنویم و اگر چشم هایمان را ببندیم ، می تواند کار ساز را برای مان تداعی کند . در مورد کنسرت ها هم خدا را شکر ،هر بار کنسرت گذاشتیم با استقبال رو برو شد و از شب قبل بلیط ها تمام شده است . کار ، تبلیغات زیادی می خواهد و ما هم دست تنها در حال انجام کارها هستیم و خودمان اسپانسرینگ کار را بر عهده گرفته ایم و این کار برای گروهی مثل ما سخت است . اخیرا هم با شرکتی قرار داد بسته ایم که کارها را انجام دهد و ما هم به کار های بزرگتر برسیم . چون حمایت موضوع بسیار مهمی است تا بتوانی در قشر بزرگتری دیده شوی . البته کلیپ آخر ما که مربوط به کنسرت قبلی مان بود ، بسیار دیده شد حتی ایرانی های خارج از کشور هم کلیپ را دیده اند و خیلی ها باور نمی کنند که در ایران هم ، چنین گروهی باشد . تقریبا به اهدافی که می خواهیم رسیده ایم و اهداف دیگری هم داریم که انشالله در آینده به آن می رسیم .

تاثیر موسیقی فجر را در معرفی انواع موسیقی و معرفی جوان هایی که به تازگی وارد عرصه ی موسیقی شده اند ، چگونه ارزیابی می کنید؟

نظر شخصی من این است و اگر بتوانم آن را به مسئولین جشنواره هم انتقال می دهم چون خود من هم از نزدیک شاهد این داستان ها بوده ام ، از نظر من روندی که جشنواره در حال طی کردن آن است،  روند جالبی نیست و از لحاظ کیفی نسبت به سال های گذشته افت کرده است و اگر ما موزیسین ها فکری برای این قضیه نکنیم این افت مسلما به تدریج بیشتر می شود . وقتی جوانی وارد جشنواره می شود و مقام می آورد ، دوست دارد که از او حمایت شود . نه اینکه وقتی جشنواره تمام شد ، همه چیز تمام شود و بگویند این جایزه با این مبلغ ناچیز برای شما . دیگر آن جوان در مدت یک سال فعالیتی نخواهد داشت ، در صورتی که موزیسین با فعالیت زنده است . یعنی اگر ما نتوانیم سه ماه به سه ماه کنسرت داشته باشیم ، گروه دیگر بازدهی لازم را ندارد . موزیسین نیاز دارد که روی صحنه باشد تا بتواند کارش را ادامه دهد ، تا با شنیدن نقد ها بتواند کار خود را ارتقا دهد. من همیشه پیشنهاد می دهم که اگر گروهی کارخوبی دارد از او حمایت کنید و به جای اینکه به گروه کمک مالی کنید ، استودیو در اختیار آنها قرار داده و از صفر تا صد آلبوم آنها را حمایت کنید ، این به کار ما کمک می کند . ولی الان که مبلغی را به عنوان مقام اول یا دوم به ما می دهند ، هیچ فایده ای ندارد . ما همیشه خوب شعار می دهیم ولی هیچ ثمری ندارد . خود من به عنوان یک جوان به این دلیل در این چند سال شرکت نکردم که در دفعه ی گذشته که مقام آوردیم ، هیچ اتفاقی نیافتاد . نه برای ما کنسرت گذاشتند و نه ما را به فستیوال های خارجی فرستادند تا دیده شویم . همیشه از عدم بودجه گفته اند . اگر سینما را در نظر بگیریم ، می بینیم که افرادی که پشت سینما یا جشنواره ی فیلم هستند ، چقدر قدرتمندند که می توانند سالن هایی مثل برج میلاد را برای اکران جشنواره در اختیار بگیرند . ولی برای موزیسین ها هر ساله داستان مختصرتر می شود . امیدوارم فکری کنند تا در سال های بعد اتفاقات بهتری بیافتد . شاید الان صحبت های من برای افرادی تلخ باشد و بگویند شما زحمت های ما را نمی بینید و نمی دانید که ما با چه بودجه ای این جشنواره را برگزار می کنیم ولی باید گفت . کوتاه آمدن بر سر بعضی از داستان ها واقعا به ضرر موزیسین ها است . برای کسانی که برگزار کننده این جشنواره ها هستند ، مشکلات آنچنانی به وجود نمی آید چون آنها جایگاه خود را پیدا کرده اند ولی کار برای یک جوان که دوست دارد برای خود در جامعه جایگاهی پیدا کند ، خیلی سخت تر است . خودش باید با حمایت خودش معروف شود و بعد از معروف شدن ، می گویند ، بیا تا از شما پول در بیاورم . این اتفاقی هست که در حال رخ دادن است .