مظفر بختیار، ایرانشناس، فارسی‌پژوه، مترجم و استاد دانشگاه تهران درگذشت.
به گزارش سرویس ادبیات هفت گاه ، دکتر مظفر بختیار، ایرانشناس، فارسی‌پژوه، مترجم و استاد دانشگاه تهران، در ۷۲ سالگی درگذشت.
بختیار از ایران‌شناسان، فارسی‌پژوهان، نسخه‌شناسان و مترجمان برجسته ایران متولد ۱۳۲۲ در چهارمحال و بختیاری بود. پدربزرگ وی فتحعلی خان سردار معظم بختیاری از سران میهن‌پرست و فرهنگ‌دوست بختیاری بود که علی‌اکبر دهخدا در دوران جنگ جهانی اول طی دو سال و نیم اقامت در منزل وی موسوم به “قلعه دزک”در ۳۲ کیلومتری شهرکرد، بخش عمده کار فیش‌برداری و تألیف کتاب امثال و حکم و لغتنامه را در آن‌جا انجام داد.
دکتر مظفر بختیار پس از اخذ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عضویت هیأت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درآمد و پس از سال‌ها تدریس و تحقیق موفق به کسب رتبه استادی شد. او از متخصصان و پژوهشگران برجسته چین‌شناسی و فرهنگ‌های شرق دور بود و دانشگاه پکن در سال ۱۳۷۵ به مناسبت آثار و تحقیقات او در زمینه چین‌شناسی، عنوان “استاد ممتاز دانشگاه پکن” و منشور ویژه آن دانشگاه را به او اعطا کرد. وی چندین سال از طرف دانشگاه تهران در دانشگاه پکن پایتخت چین و دانشگاه هانکوک سئول پایتخت کره جنوبی به تدریس و تحقیق اشتغال داشت.
برخی از آثار تألیفی وی عبارت‌اند از: نی‌نامه، فرقه‌های صوفیه در چین، فرهنگ چینی به فارسی (به ویراستاری او)، کتاب ایران، شکوه ایران، علف (ترجمه)، آداب فتوت (ترجمه)، مجموعه آثار رضا عباسی و حیاه الطغرایی (به عربی). از او مقالات علمی و پژوهشی زیادی در نشریات داخل و خارج از کشور به چاپ رسیده است.
وبسایت فرهنگی ، هنری هفت گاه درگذشت این استاد عالیقدر و ایرانشناس و فارسی پژوه برجسته را به خانواده ی آن مرحوم و دوستدارن فرهنگ . هنر این مرز و بوم تسلیت عرض می کند .
