چرا می خواهید لطفی را از مردمش جدا کنید ؟
مکتب خانه میرزا عبدا… باید به افکار عمومی پاسخ دهد .
هفدهم دی ماه سالروز تولد محمدرضا لطفی است .
او که محمدرضا بود ، برخاسته از گرگان و عاشق موسیقی .
همین .
بعد از سال ها تلمذ و ممارست و تمرین و خلق آثار ناب موسیقایی و چه و چه باز هم او همان بود ، محمدرضا لطفی و شاید استاد لطفی برای شاگردانش .
تا اینکه مردم او را شناختند . تا اینکه او با هنرش میان مردم آمد و با مردم هم صدا شد و مردم با او هم صدا شدند و محمدرضا لطفی شد :
استاد محمدرضا لطفی .
لطفی هر چه کرد و هر چه آفرید و هر تعداد شاگرد داشت ، همان لطفی بود که ساده بود و نام و مرامش بی پیرایگی .
و این مردم بودند که او را استاد نامیدند که اگر جز این باشد استاد پیش وندی است که به هر نامی نمی چسبد و تنها بر نام هایی استوار می ماند که مردم بخواهند .
همان مردمی که وقتی بعد از ۶۸ سال در ۱۲ اردیبهشت ۹۲ پیکر محمدرضا لطفی به گرگان بازگشت ، از پیر و جوان و از هر قشر و عقیده ای به تشییع پیکرش آمدند ، مردمی که همه را غافلگیر کردند .
و امروز در سالروز تولد استاد محمدرضا لطفی ، جای مردم خالی است !
نه اینکه مردم نیایند و استاد را فراموش کرده باشند ، نه !
امروز در سالروز تولد استاد محمدرضا لطفی ، عده ای که خود را نزدیکتر و آشناتر از هر کس بر او می دانند درهای مراسم تولد استاد محمدرضا لطفی را بر روی مردم بسته اند و مهمان های ویژه دعوت کرده اند و …
و ما می ترسیم با اینگونه رفتارها استاد محمدرضا لطفی دیگر برای مردم استاد محمدرضا لطفی نباشد و می ترسیم مردم او را به مرور زمان فراموش کنند . اول استاد بودنش را و بعد مرامش را ، نامش را و حتی صدای سازش را …
نویسنده : الهام صادقی
