شب گذشته اولین شب از کنسرت دو روزه شهرام ناظری ، خواننده با سابقه موسیقی سنتی ایران بود که همراه گروه جوان خود بر روی صحنه رفت !
خواننده کهنه کار ما ، اجرای خوب و خاطره انگیزی داشت . اجرایی شامل قطعات ” شیدا شدم ” ، “راست بگو نهان مکن” ، ” تصانیف ” ، “دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد ” و ” اندک اندک جمع مستان می رسد ” و قطعاتی از مقام کردی و نهایتاً قطعه خاطره انگیز ” آتش در نیستان ” .
بخش غافلگیر کنندۀ کنسرت نیز آنجا بود که ، شهرام ناظری خود سه تار به دست گرفت و ایستاده به نواختن ساز و خواندن پرداخت .
اجرای شب گذشته این گروه، اجرایی به یاد ماندنی اما همراه با اشکالات اساسی بود . نکات مثبت این اجرا ، انرژی و از دل و جان مایه گذاشتن شوالیِۀ ایرانی موسیقی بود و دیگر احترام او به مخاطب و سادگی بیان و اجرایش بود و نیز دکور زیبا و بدیع صحنه ! اما نوازندگان همراه استاد ، چندان چیره دست نبودند و ناظری به بهای فالش نوازی نوازندگان و به بهای استفاده از تیونر (Tuner) برای تغییر کوک سازها در حین کنسرت ، از جوان ترها استفاده کرد و به آنها میدان داد و برای جذب نمودن گروه از نوازنده زنی استفاده کرد، که در حین کنسرت از روی نت می نواخت !!
میدان دادن به جوان ترها بی شک امری پسندیده است که اساتید موسیقی سنتی ما به آن رو آورده اند .
از استاد محمدرضا لطفی که گروه شیدا را با شاگردان مکتب خانه اش تشکیل داد و خودش میان آنان نشست و تار نواخت تا اساتیدی چون محمدرضا شجریان، حمید متبسم و شهرام ناظری ، اما این امر منهای شایسته سالاری موسیقی سنتی ما را به انحطاط می کشاند . انحطاطی که کنسرت شب گذشته شهرام ناظری نشان داد که وقوع آن چندان دور نخواهد بود .
موسیقی سنتی ما ، هرچه هم تلاش کنیم و متجددانه سعی در کلاسه کردن آن نماییم باز هم موسیقی بزمی و مجلسی است و مبتنی بر حس است . البته به زبان نت درآوردن آن در ماندگاری این موسیقی موثر است اما در نابودی آن نیز سهیم است .
حال در موسیقی بزمی ما ، تیونر(Tuner ) و پوپیتر (pupitr) و کاغذنت و هدفون و هر آنچه جز ساز بی معناست . چیزهایی که در کنسرت شب گذشته بی هیچ ابایی استفاده شد و حرفه ای نبودن همراهان “شوالیه” را به مخاطب یادآوری کرد .
گروهی که اگر تماشاچیان تا ساعت ها بعد از پایان کنسرت هم با کف زدن از گروه تقاضا می کردند که به صحنه برگردند و قطعه ای دیگر را اجرا نمایند ، برنمی گشتند . چرا ؟ چون توانایی اجرا بدون تمرین را ندارند. چرا که وقتی برای یک تغییر کوک ساده سازها از تیونر (Tuner ) استفاده می کنند ، بی شک نمی توانند قطعه درخواستی تماشاچیان را بدون تمرین اجرا نمایند !
و استاد، خود تنها به روی صحنه برگشت و من با خود گفتم :
تو می توانی هر آنچه مردم بخواهند برایشان بخوانی ولی گروهی نداری که برایت بنوازند ! حیف !
