دکتر عبدالمجید حسینیراد درگذشت/آغداشلو:حسینی راد هنرمند نازنینی بود
عبدالمجید حسینیراد، بامداد امروز در اثر ایست قلبی درگذشت.
عبدالمجید حسینیراد، پژوهشگر هنر و استاد دانشگاه، که مدتی از بیماری سرطان خون رنج می برد، بامداد امروز در اثر ایست قلبی درگذشت.
به گزارش سرویس هنرهای تجسمی هفت گاه: عبدالمجید حسینیراد، عضویت در هیئت علمی دانشکده هنرهای زیبا، متولد ۱۳۳۸ در بهبهان بود. او در طول فعالیت علمی خود دانشیار دانشکده هنرهای تجسمی، پردیس هنرهای زیبا و دانشگاه تهران را بر عهده داشت. حسینیراد مدرک کارشناسی نقاشی خود را از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و مدرک کارشناسی ارشد هنرهای تجسمی را از دانشگاه رن ۲ فرانسه و دکترای هنرهای تجسمی را از همین دانشگاه دریافت کرده بود.
از جمله فعالیت های وی میتوان به مدیریت مرکز تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رئیس موزه هنرهای معاصر تهران، سردبیر نشریه تخصصی هنرهای تجسمی، عضویت در مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری و عضویت در گروه هنرهای تجسمی فرهنگستان هنر اشاره کرد.
او همچنین کتاب های «خط و سایهها» (مجموعه داستان)، «منظر نقاشی معاصر»، «از باروک تا سوررئالیسم»، «مبانی هنرهای تجسمی» و «یادنامه کمالالدین بهزاد» را نوشته است.
سیدمحمد فدوی، مدیر گروه هنرهای تجسمی دانشگاه تهران، ضمن ابراز تاسف از درگذشت عبدالمجید حسینیراد، اظهار کرد: بنا بر وصیت آن مرحوم پیکر او به بهبهان منتقل شده و در قطعهی هنرمندان این شهر به خاک سپرده میشود.
آیدین آغداشلو در مصاحبه ای با ایسنا برای فوت این استاد دانشگاه گفته است: عبدالمجید حسینیراد بدون هیچ تعصب بازدارندهای، در عین حالی که به باورداشتهای همیشگی دینی و انقلابی خود پایبند ماند از جهان پویای معاصر نیز روی برنگرداند. از شنیدن خبر درگذشت هنرمند نازنینی مانند عبدالمجید حسینیراد بسیار پریشان شدم. در طول سالهای بعد از انقلاب بارها و بارها دیدار داشتیم و هر بار از حضور مهربان و نجیب و پردانش او بهره بردم. حسینیراد به نسلی از هنرمندان بعد از انقلاب تعلق داشت که آرامآرام و در طول سالها میزان شناخت و معرفت خود را گسترش داد و مسیری را از یک هنرمند جوان انقلابی تا هنرمند شایسته ملی و مردمی تا محققی شایسته و مدیری قابل طی کرد.
وی همچنین ادامه داد: همانقدر در نقاشیهایش گسترش پیدا کرد و آفاق جدیدی را نشانه زد که به عنوان یک برنامهریز فرهنگی مسلط و کارآمد توانست در سطح تدریس دانشگاهی و مدیریت موزه هنرهای معاصر تهران و عضویت در حوزه اندیشه و هنر اسلامی تأثیر بسیار زیادی را باقی بگذارد.
آغداشلو همچنین گفت: حسینی راد و چند هنرمند جوان سالهای پس از انقلاب توانستند آبروی گروهی باشند که حرفهای عمدهای برای گفتن داشتند و به عنوان یک نقاش، آثارش از رنگآمیزی و تغزل بسیاری بهره برده بود. همیشه او را بسیار دوست داشتم و مورد احترام من بود و شکر خدا که تفاوتهای کم و بیشی که در میان ما بود، حائل و حاجبی برای دوستی و احترام پدید نیاورد.
این هنرمند ادامه داد: حسینی راد هنرمند نازنینی بود که متانت، ادب و حیای بسیار و آرامش عمیق او همیشه هر کسی را به احترام و علاقه وامیداشت. در گذشت او را به جامعه هنرمندان و دوستان و همراهان قدیمی او تسلیت عرض میکنم و امیدوارم حجب و بلندطبعی همیشگی او باعث نشود که در کنار تعارفهای همیشگی اندازه و مقدار کار و اثرش نادیده بماند.
وبسایت فرهنگی هنری هفت گاه ، نیز به جامعه هنری و همچنین خانواده ی ایشان تسلیت عرض می کند.