آرزو آلوستانی- سرویس سینمایی هفت گاه:تمشک چهارمین فیلم بلند سامان سالور، در بخش سودای سیمرغ سی و دومین جشنواره ی فیلم فجر در حال اکران است.
در این فیلم که سوژه ی آن رحم اجاره ای است بازیگرانی همچون نیکی کریمی، مهران احمدی، مهدی پاکدل و سمیرا حسن پور به ایفای نقش می پردازند.
داستان از این قرار است که رضوان (سمیرا حسن پور) رحم خود را به زن و شوهری اجاره داده است که این زوج در تصادف، یکی کشته می شود و دیگری حافظه اش را از دست می دهد. و حالا او مانده است و مشکلات سر راهش.
ضعیف ترین نقطه ی این فیلم ورود نابهنگام و کاملا اتفاقی و بدون پشتوانه ی برادر شوهر روانی زن از ناکجا آباد به این داستان است. اگر این ورود بی منطق اتفاق نمی افتاد، مهمترین ضربه ی این فیلم که قصد آن را داشته که ضربه ی آخر را به بیننده بزند پیش نمی آمد و داستان به گونه ی دیگر پیش می رفت.
هیچ کدام از کاراکتر های این فیلم به شخصیت تبدیل نشده اند. رضوان که از روستایی بودنش فقط چادر به سر داشتن و خجالتی بودن را از او می بینیم مشخص نمی شود که چرا زن مردی به این پیری ( مهران احمدی) شده است. و چرا قبول می کند رحمش را اجاره دهد.
مهران احمدی که در ۲ نقش شوهر و برادر شوهر رضوان ظاهر شده است، در نقش اول افلیجی ترحم برانگیز بیشتر نیست. با اندکی دیالوگ. در نقش برادر شوهر رضوان هم فردی ست روانی با همان دیوانه بازی های همه ی دیوانه ها.
یکی از بدترین انتخاب بازیگر برای این فیلم نیکی کریمی در نقش هما همسر حمید (مهدی پاکدل) است که هیچ سنخیتی با شوهرش ندارد و از آن بدتر انتخاب پدر هما است که همسن او به نظر می رسد.
وجه تسمیه این فیلم هم فقط مربوط به ویار رضوان تنها در یک روز از دوران بارداری اش است که هوس تمشک به سرش می زند.
تمشک سعی دارد به موضوعی بپردازد که هنوز بعد از گذشت سالها برای مردم نا آشنا است ولی هم پرداخت و هم فیلمنامه ی بد از توجه به سوژه ی اصلی فیلم می شود.
