دکتر فتحعلی بیگی : “رسم الخط لطفی در موسیقی ماندگار است.”
اشاره : نوشته زیر ” مصاحبه گونه ” ای است با دکتر داوود فتحعلی بیگی که در ویژه نامه اختصاصی هفت گاه ، به مناسبت اولین ســـــالگرد درگذشت اســــتاد محمدرضا لطفی با عنوان ” پس از لطفی… ” منتشر شده است .
برای دریافت ویژه نامه ” پس از لطفی … “ اینجا را کلیک کنید .
من از جشن هنر شیراز خاطره ای ندارم ، ولی یک تعداد از آثار ایشان را من بارها شنیده ام و گوش داده ام ولی متاسفانه سعادت نداشتم کنسرتی از ایشان ببینم .
برای من قطعه ی ” ایران ای سرای امید ” همیشه خاطره انگیز بوده است . در سالهای انقلاب خاطره انگیز بوده و همچنان من به دفعات گوش داده ام ، نوار آن را در خانه داشتم و گوش می دادم . کار حماسو تاثیرگذاری بوده است .
من صدای تار ایشان را بیشتر شنیده بودم و آنچه خوانده ام هم بیشتر راجع به تار ایشان بوده است . ولی وقتی یک نفر سرآمد می شود ، سرآمد است . مطمئنا اگر سراغ دو یا سه ساز می رود در حد آماتوری به آن نگاه نمی کند .
در مورد اوضاع موسیقی ایرانی پس از ایشان هم باید بگویم که به هر حال آن رسم الخطی که ایشان ترسیم کرده ، بسیار تاثیر گذار است و رد پای آن گم نمی شود . مطمئنا هنرمندان برجسته ای مثل ایشان می توانند چنان تاثیری بگذارند که نقشه ی راه را نشان دهند . این بسیار مهم است .
جالبه که از تمامی مطالبی که درباره ی استاد لطفی خوندم همه به ایران ای سرای امید اشاره کردند. و انصافا هم قطعه ای بس ماندگار است.