یادداشتی بر فیلم “ساعت شلوغی” به کارگردانی آرش معیریان
مینا محمدی، سرویس سینمای هفت گاه: مدتی بود که خوشحال بودم دوره ی فیلم های مبتذل سینما پایان یافته و اگر بخواهیم فیلمی در سینما ببینیم حد اقل های یک فیلم از جمله : قصه پردازی و کارگردانی و موسقی و … را داراست اما در فیلم “ساعت شلوغی” به کارگردانی آرش معیریان کمترین توجهی به این مسائل نشده است که قابل دیدن برای مخاطب باشد!
ساعت شلوغی فیلمی است بی سروته با مجموعه ای از معضلات اجتماعی که کارگردان خواسته همه را یکجا به مخاطب بیاموزد ، البته به بدترین نحو ساخت که هیچ چیز فیلم در نیامده! به گونه ای فیلم هندی است با بازیگران ایرانی!!!!
داستان فیلم همزمان با معرفی بازیگران از آنجایی شروع میشود که انگار کلیپی برای آهنگ دختر گل فروش سر چهار راه ساخته اند و از آنجا بازیگر نقش اصلی مرد با بازی شاهرخ استخری آغاز میشود.
داستان فیلم شک و دو دلی زنی (سحر قریشی) را نشان می دهد که از فرط عشق زیاد و کورکورانه مدام شوهرش را تعقیب میکندو به او بدبین است و دوست فالگیری ( بهنوش بختیاری) دارد که در تشویش روحی و بدبینی او بسیار موثر است. چرا که خودش میخواسته با شوهر دوستش رابطه داشته باشد و به خاطر نپذیرفتن مرد، وی نیز کینه میورزد و مدام در زندگی آنها کارشکنی میکند.
از طرف دیگر نشان میدهند که واقعا مرد با زن دیگری(نرگس محمدی) در ارتباط است و از آن همه شک و بدبینی همسرش به او پناه آورده است.
دختری که با برادرش (پژمان بازغی) زندگی میکند و در زندگی اش دچار کمبود هایی است.
کل باز کردن و تعریف قصه ی فیلم شاید به ۲۰ دقیقه هم نکشیده باشد و تا پایان فقط شاهد صحنه هایی هستیم که بازیگران یک به یک متنبه شده و روبه روی دوربین نتیجه گیری میکنند و به گونه ای مخاطب را نصیحت میکنند. این وسط ، چند کلیپ تصویری هم برای آهنگ های حمیدعسگری ساختند که شباهتش به فیلم هندی را از دست ندهد با این تفامت که همه اش غم و غصه و گریه بود!!!!
حرک های اضافی دوربین و کادرهای بی اساسی که اصرار به نشان دادن گل و بلبل محیط داشت. حرکت بازیگران جلوی دوربین افتضاح بود. دیالوگ ها کلیشه ای و شخصیت های تخیلی که در پایان همه با هم خوب می شوند و به خوبی و خوشی به زندگی خود ادامه میدهند.
با ساختن این جور فیلم ها هم به هنر ، هم به سینما و هم به شعور مخاطب توهین می کنند. فیلم های بی ارزشی که هم وقت مخاطب را میگیرد و هم سرمایه به هدر میدهد.
در پایان امیدوارم عوامل سانده فیلم و فیلسازان دیگری از این قسم فیلم ها ، تجدیدنظری در ساخت فیلم های خود کنند و در آینده شاهد این نوع آثار نباشیم.
خیلی هم فیلم خوبی بود